امام باقر علیه‌السلام در مورد تأویل آیات «حَتّىٰ إذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْني وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرينُ * وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكونَ * أفَأنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كانَ في ضَلالٍ مُبينٍ * فَإِمّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمونَ»{تا زمانی که
«… ما کُنتَ تَدْری مَا الْکِتابُ وَ لَا الْایمانُ وَ لٰکِن جَعَلْناهُ نُورًا نَهدی بِهِ مَن نَشاءُ مِنْ عِبادِنا وَ إنَّکَ لَتَهْدی إلیٰ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ * صِراطِ اللَّهِ الَّذی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأرْضِ ألا إِلَی اللَّهِ تَصیرُ الْأُمورُ»{تو پیش از این نمی‌دانستی کتاب و ایمان چیست؛
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَاسْتَمْسِکْ بِالَّذی اُوحیَ إلَیْکَ إنَّکَ عَلی صِراطٍ مُّسْتَقیم»{به آنچه به تو وحی شده مقید باش، که تو بر راهی راست قرار داری}(زخرف/43) فرمود: «صراط مستقیم»، ولایت علی علیه‌السلام است. زیرا ولایت علی علیه‌السلام راه به سوی خداست. وقتی کسی انسان را به سلطان می‌رساند، او
امام باقر و امام صادق علیهماالسلام می‌فرمایند: معنای «إهْدِنا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» یعنی دین خدا که جبرئیل آن را بر محمد صلی الله علیه و آله نازل کرد. معنای «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» یعنی آنانی که به اسلام و ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام رهنمودشان کردی و بر ایشان خشم
امام باقر علیه‌السلام درباره معنی آیه «فَاغْفِرْ لِلَّذینَ تابواْ وَ اتَّبَعواْ سَبیلَکَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحیم»{کسانی را که توبه کرده و راه تو را دنبال کرده اند ببخش و آنها را از عذاب آتش نگاه دار}(غافر/7) می‌فرماید: «فَاغْفِرْ لِلَّذینَ تابواْ» یعنی از ولایت جماعت بنی‌اُمیّه توبه کردند. «اتَّبَعواْ سَبیلَکَ» یعنی
امام صادق و امام باقر علیهماالسلام می‌فرمایند: در آیه 34 سوره محمد، منظور از «إنَّ الَّذینَ کَفَرواْ» یعنی بنی امیه و منظور از «صَدّواْ عَن سَبیلِ الله» یعنی اینکه مانع ولایت علیّ بن ابی طالب علیه‌السلام شدند.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَضَلّوا فَلا یَستَطیعونَ سَبیلاً»{گمراه شدند و نمی‌توانند راه را پیدا کنند}(اسراء/48 و فرقان/9) فرمود: منظور، راهی به سوی ولایت علی علیه‌السلام است، علی علیه‌السلام خودِ «سبیل» است.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «یا لَیْتَنی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسولِ سَبیلاً»{ای کاش با پیامبر راهی برمی‌گزیدم}(فرقان/27) می‌فرماید: یعنی «ای کاش همراه پیامبر، علی علیه‌السلام را نیز برمی‌گزیدم.»
از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ وَ الَّذینَ ءامَنواْ…» آمده که: جمعی از یهودیان از جمله: عبدالله بن سلام، أسد، ثعلبه، ابن یامین و ابن صوریا اسلام آوردند. اینان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و عرض کردند: ای پیامبر خدا، موسی،
امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیه «إنَّ الدّینَ عِندَ اللَّهِ الْإسْلامُ»{در حقیقت، دین نزد خدا همان اسلام است}(آل عمران/19) فرمود: «اسلام» به معنی تسلیم ولایت علیّ بن ابی طالب شدن است.
