ابن عباس: به خدا قسم که «صالح المؤمنین» در آیه «وَ إن تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤمِنینَ وَ الْمَلائِکَةُ بَعْدَ ذلِکَ ظَهیرٌ»{اگر علیه پیامبر همدست شوید، [کاری از پیش نمی‌برید]؛ زیرا خدا و جبرئیل و شایسته‌ترین مؤمن، یاور او هستند. و فرشتگان هم پشتیبان
ابن عباس: آیه «اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُم بُنْیانٌ مَرْصوصٌ»{خدا دوست دارد کسانی را که همچون سدّی فولادین صف می‌بندند و در راهش می‌جنگند}(صف/4) درباره علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، حمزه -شیر خدا و رسول خدا-، عبیده بن حارث و مقداد بن اسود هستند.
ابن عباس: آیه «اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُم بُنْیانٌ مَرْصوصٌ»{خدا دوست دارد کسانی را که همچون سدّی فولادین صف می‌بندند و در راهش می‌جنگند}(صف/4) درباره امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، حمزه، عبیده، سهل بن حنیف، حارث بن صمّه و أبودُجانه نازل شده است.
ابن عباس: اولین کسی که لباس‌های بهشت را بر او می‌پوشانند، ابراهیم(ع) است، به خاطر اینکه خلیل خداست. و بعد محمد(ص)، به دلیل اینکه برگزیده خداست، و بعد علی(ع) است که به سمت بهشت هدایت می‌شود. سپس آیه «یَوْمَ لا یُخْزِی اللّهُ النَّبیَّ وَ الَّذینَ آمَنواْ مَعَهُ»{در آن روز، خدا
عطاء [بن ابی رباح]: با حدود سی نفر از بزرگان طائف، پیش عبدالله بن عباس در طائف رفتیم. او بیمار بود، همان بیماری که با آن فوت کرد، و بسیار ضعیف و ناتوان شده بود. به او سلام کردیم و نشستیم. به من گفت: ای عطا، این جماعت که هستند؟
ابن عباس: به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم. دیدم که حسن(ع) بر روی شانه و حسین(ع) روی زانوی ایشان بودند و آن حضرت ایشان را غرق بوسه کرد و فرمود: خدایا، با دوستان‌شان دوست و با دشمنان‌شان دشمن باش! بعد فرمود: ای ابن عباس، می‌بینم روزی را که موی سفیدش
ابن عباس: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: ای مردم، بدانید خدا دری دارد که هرکس وارد آن شود، از آتش در امان می‌ماند. ابوسعید خُدری بلند شد و گفت: یا رسول الله، ما را به این در هدایت کنید تا آن را بشناسیم. ایشان فرمود: آن در، علی‌بن‌ابی‌طالب، سرور اوصیا، امیرمؤمنان،
عبدالله بن جعفر طیّار: در جمعی بودیم که حسن و حسین علیهماالسلام، عبدالله بن عباس، عمر ابن ابی سلمه، معاویة بن ابی سفیان و اسامة بن زید حاضر بودند و اسامة بن زید مشغول گفت‌وگو درباره حدیثی بود. من به معاویه گفتم: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیدم که فرمود: من
عمران بن حصین، ابن عباس و بُریده اسلمی: در بین غنائم جنگی، کنیزی نظر علی علیه‌السلام را به خود جلب کرد و خواست که او را بخرد. حاطب بن أبی بلتعه و بریده أسلمی با او وارد مزایده شدند و وقتی قیمت آن کنیز به قیمت مناسب آن روز رسید،
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: شبی که به معراج رفتم، وارد بهشت شدم و در آنجا نوری را مشاهده کردم؛ به جبرئیل گفتم: این چه نوری بود که دیدم؟ گفت: ای محمّد این نه نور خورشید است و نه نور ماه، بلکه کنیزی از کنیزان
