امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهٰذا وَ ما کُنّا لِنَهْتَدیَ لَوْ لا أنْ هَدانَا الله»{همه ستایش‌ها ویژه خداست که ما را به این هدایت کرد، و اگر خدا ما را هدایت نمی‌کرد هدایت نمی‌شدیم.}(اعراف/43) فرمود: وقتی روز قیامت به پا شود، خداوند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و علی
امام باقر و امام صادق علیهماالسّلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله [در خلال سخنانی] فرمود: کدام یک از شما وصیت من را قبول می‌کند، یاور من در کارم می‌شود، دِین مرا ادا می‌کند، وعده‌های من را بعد از من به جا می آورد و جانشین من می‌شود؟ دو مرد به سلمان گفتند:
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: در آیه «فَکَأینْ مِنْ قَرْیةٍ أهْلَکْناها وَ هی‌َ ظالِمَةٌ فَهی خاویةٌ عَلىٰ عُروشِها وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَشید»{چه شهرهای زیادی که مردمش بدکار بودند و ما نابودشان کردیم و جز ویرانه‌ای از آنها به‌یادگار نماند! چه چاه‌های پرآبی که متروک شدند و قصرهای محکم و مرتفعی
امام باقر علیه‌السلام درباره مفهوم آیات «وَ الَّذینَ یَدْعونَ مِن دونِ اللَّهِ لا یَخْلُقونَ شَیْئاً وَ هُمْ یُخْلَقونَ* أمْواتٌ غَیْرُ أحْیاءٍ وَ ما یَشْعُرونَ أیّانَ یُبْعَثونَ * إلٰهُکُمْ إلٰهٌ واحِدٌ فَالَّذینَ لا یؤْمِنونَ بِالآخِرَةِ قُلوبُهُمْ مُنْکِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرونَ * لا جَرَمَ أنَ اللَّهَ یعْلَمُ ما یسِرّونَ وَ ما یعْلِنونَ
امام کاظم علیه‌السلام آیات 48 تا 51 سوره حاقه را این‌گونه قرائت و معنا کردند: «إنَّ [وَلایَةَ عَلیٍّ] لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقینَ [لِلْعالَمینَ] * وَ إنّا لَنَعْلَمُ أنَ مِنْکُمْ مُکَذِّبینَ * وَ إنَّ [عَلیّاً] لَحَسْرَةٌ عَلَى الْکافِرینَ * وَ إنَّ [وَلایَتَهُ] لَحَقُ الْیقینِ»{[ولایت علی علیه‌السلام] بدون شک برای پارسایانِ [عالِم] مایه تذکر
امام باقر علیه السلام درباره شأن نزول آیات «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یسْطُرونَ * ما أنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِمَجْنونٍ * وَ إنَّ لَکَ لَأجْراً غَیرَ مَمْنونٍ * وَ إنَّکَ لَعَلىٰ خُلُقٍ عَظیمٍ * فَسَتُبْصِرُ وَ یبْصِرونَ * بِأیِّکُمُ الْمَفْتونُ»{ن، قسم به قلم و آنچه می‌نویسند که به نعمت پروردگارت
ابابصیر: امام صادق علیه‌السلام، ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را مصداق و منظور آیه «وَ مَنْ أعْرَضَ عَن ذِکْری فَإنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقیامَةِ أعْمیٰ»{هر کس از یاد من روگردان شود، زندگی سخت و تنگی خواهد داشت و روز قیامت، او را نابینا محشور می‌کنیم!}(طه/124) دانسته است. عرض کردم:
محمد بن فضیل: امام موسی کاظم علیه السلام درباره آیه «إنَّهُ لَقَوْلُ رَسولٍ کَریمٍ»{قرآن، گفتار فرستاده‌ای بزرگوار است.}(حاقه/40) فرمود: منظور از «فرستاده‌ای بزرگوار» جبرئیل است که از طرف خدا درباره ولایت علی علیه‌السلام پیغام آورده است. به ایشان عرض کردم: مفهوم آیه «وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلیلًا ما تُؤْمِنونَ»{و
امام باقر علیه‌السلام: آیه 90 سوره بقره به این شکل بر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل شد: «بِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أنفُسَهُمْ أن یَکْفُرواْ بِما أنزَلَ اللَّهُ [فِی عَلِیٍّ] بَغْیًا أن یُنَزِّلَ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ عَلیٰ مَن یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ فَباءوا بِغَضَبٍ عَلیٰ غَضَبٍ وَ لِلْکافِرینَ عَذابٌ مُهین»{آنها در مقابل بهای بدی،
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا نَسواْ ما ذُکِّرواْ بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتّى إذا فَرِحوا بِما أُوتوا أخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإذا هُمْ مُبْلِسونَ»{هنگامی که آنچه را به آنها یادآوری شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم، تا خوشحال شدند. ناگهان آنها را گرفتیم.
