ابوهُریره: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد آیه «یَوْمَ یَفِرُّ المرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ» {روزی که آدمی از برادرش، و از مادرش و پدرش می‌گریزد} (عبس/36-34) فرمود: کسی که با ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام وارد قیامت شده باشد، از مصادیق آیات فوق استثنا شده
امام سجاد علیه‌السلام در مورد آیه «یَاحَسْرَتی عَلی مَا فَرَّطتُ فی جَنبِ الله» {افسوس بر من از كوتاهي‌هايى كه در مورد جنب‌الله كردم!} (زمر/56) فرمود: مقصود از «جنب الله» علی علیه السلام است؛ او حجّت خدا بر خلقش در روز قیامت است، وقتی روز قیامت شود، خداوند به خازنان جهنم
جابر بن عبدالله: رسول خدا صلی الله علیه و آله بلند شد و بازوی علی بن أبی طالب علیه‌السلام را چنان بلند کرد که سپیدی زیر بغل او آشکار شد و به او فرمود: خداوند به خاطر تو هفت خصلت به من عطا فرموده است. عرض کردم، این هفت امتیازی
رسول خدا صلی الله علیه و آله: وقتی روز قیامت شود علی بن أبی طالب بر بالای «فردوس» که کوهی مشرف بر بهشت است می‌نشیند و عرش جهان بالای آن است و از دامنه‌ی آن چشمه‌ها می‌جوشد و جویبارهای آن در بهشت جاری می‌شوند. امام علی بر تختی از نور
زراره: امام باقر علیه‌السلام در مورد آیه «فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ قِیلَ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تَدَّعُون» {و آن‌گاه که آن لحظه را نزدیک ببینند، چهره‌های کسانی که کافر شده‌اند در هم می‌رود و گفته می‌شود: «این است همان چیزی که آن را فرا می‌خواندید!»} (مُلک/27)
ابوهُریره: رسول خدا صلی الله علیه و آله روزی به عمر خطّاب فرمود: ای عمر، در بهشت درختی وجود دارد که شاخ و برگ آن همه‌ی خانه‌ها و مجالس و کاخ‌های بهشتی را پوشش می‌دهد، ریشه‌ی این درخت در خانه‌ی من است. سه روز از این موضوع گذشت و پیامبر
محمّد بن علی بن عبدالله بن عباس: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد آیات «إنَّ الأبرارَ یَشرَبونَ مِن کَأسٍ کانَ مِزاجُها کافوراً * عَینًا یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ یُفَجِّرونها تَفجیرا» {ابرار قطعا از جامی می‌نوشند که آمیزه‌ای از کافور دارد، چشمه‌ای که بندگان خدا از آن می
ابن عباس و امام رضا علیه‌السلام: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: در قیامت فقط ما چهار نفر سواره هستیم: من سوار بر براق که همان «دابّةالله» می‌باشد هستم؛ برادرم صالح سوار بر همان «ناقةالله» است که پی شده بود؛ حمزه سوار بر ناقه‌ی من به نام «العضباء»
عبدالله بن حکیم بن جبیر در مورد نزول آیه «فَأُوْلَئکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشهدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُوْلَئکَ رَفِیقًا» {آنان در زمره‌ی کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته؛ یعنی با پیامبران و صدّیقان و شهیدان و صالحین هستند، و
أنس بن مالک: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: وقتی روز قیامت شود، منبری به طول سی مایل برای من نصب می‌گردد؛ در آن موقع منادی از درون عرش ندا می‌دهد: محمّد کجاست؟ و من پاسخ او را می‌دهم؛ به من گفته می‌شود: از منبر بالا برو؛ من
