نظر امام حسن(ع) درباره «حسنه»
امام حسن علیه السّلام درباره آیه «وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْنًا»{و هر کس نیکی به جای آورد، برای او در ثواب آن خواهیم افزود}(شوری/23) میگوید: مراد از «حسنه»، حُبّ آل محمّد صلی الله علیه و آله است.
امام حسن علیه السّلام درباره آیه «وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْنًا»{و هر کس نیکی به جای آورد، برای او در ثواب آن خواهیم افزود}(شوری/23) میگوید: مراد از «حسنه»، حُبّ آل محمّد صلی الله علیه و آله است.
امام باقر علیه السّلام درباره آیه «قُلْ إن کُنتُمْ تُحِبّونَ اللّهَ فَاتَّبِعونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ»{بگو: «اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد}(آل عمران/31) میفرماید: درباره منافقان نازل شده و این زمانی بود که با هم گرد آمده و گفتند: اگر محمّد بمیرد نه از علی
علی علیه السّلام فرمود: سه کس مرا دوست ندارند: زنازاده، منافق و مردی که مادرش در حیض به او باردار شده باشد.
علی بن أبی طالب علیه السّلام: خوشهای موز به پیامبر صلی الله علیه و آله هدیه شد. آن حضرت شروع به پوست کندن موز و گذاشتن آن در دهان من کرد. یکی به وی عرض کرد: یا رسول الله، شما علی را دوست میدارید؟ فرمود: مگر ندانستی که علی از
جابر بن عبدالله انصاری: من و علی علیه السّلام هرکدام در یک طرف رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که عمر بن خطّاب با مردی که جامه او را میکشید وارد شد. پیامبر فرمود: چه کرده است؟ عرض کرد: از قول شما روایت کرده که: «هرکس بگوید
غزالی: انسان عاقل باید به سرور عاقلان علی بن ابی طالب اقتدا کند که فرمود: حق با مردان شناخته نمیشود. خود حق را بشناس صاحبان آن را هم خواهی شناخت.
ابوسعید خدری: آیه «إنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطْهیرا» درباره رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام نازل شد.
امام باقر علیهالسلام درباره آیه «یا أیُّها الَّذینَ ءامَنواْ لا تَتَّخِذواْ ءاباءَکُمْ وَ إخْوانَکُمْ أوْلیاءَ إنِ اسْتَحَبّواْ الْکُفْرَ عَلَی الایمان»{ای کسانی که ایمان آورده اید، اگر پدرانتان و برادرانتان کفر را بر ایمان ترجیح دهند [آنان را] به دوستی نگیرید}(توبه/23) فرمود: «ایمان» ولایت علی بن ابی طالب علیهالسلام است.
ابوبصیر: به امام صادق علیهالسلام عرض کردم: «وُدّ» در آیه «إنَّ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدًّا»{کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند، خداوندِ رحمان، محبّتی برای آنان در دلها قرار میدهد}(مریم/96) به چه معنی است؟ فرمود: ولایت امیرالمؤمنین علیهالسلام همین «ودّ» است که خداوند
سعد بن طَریف از اصبغ بن نُباته نقل میکند: هر کس پیش روی امیرالمؤمنین علیه السلام قرار میگرفت به او می فرمود: ای فلانی آماده باش و برای خود هر چه میخواهی فراهم کن که در فلان روز، فلان ماه و فلان ساعت بیمار میشوی! و همان طور میشد که