اداری

‌امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیه «إنَّ الدّینَ عِندَ اللَّهِ الْإسْلامُ»{در حقیقت، دین نزد خدا همان اسلام است}(آل عمران/19) فرمود: «اسلام» به معنی تسلیم ولایت علیّ بن ابی طالب شدن است.

ابن عباس درباره آیه «سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدّا»{خداوندِ رحمان، محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد}(مریم/96) گفت: این آیه درباره علی علیه‌السلام نازل گردیده است؛ زیرا مسلمانی وجود ندارد که مهر علی در قلبش نباشد.

امیرالمؤمنین علی علیه السلام: پسر هند(=معاویه) نمی‌میرد تا این که صلیب بر گردنش آویخته می‌شود. و همان طور شد که علی علیه السلام فرمود.   پ ن: منظور تظاهر به مسیحیت است.

پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: ای علی، بابت کسی که بر دشمنی با تو می‌میرد ناراحت مباش زیرا هرکس بر دشمنی با تو بمیرد، یهودی یا نصرانی مرده است.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: حُبّ علی بن أبی طالب گناهان را چنان می‌خورد که آتش هیزم را می‌خورد.

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس علی را دوست بدارد، در حقیقت مرا دوست داشته و هرکس با علی دشمنی کند، با من دشمنی کرده است.

از جابر بن عبدالله سؤال شد: از علی بن أبی طالب برای ما بگو. گفت: او بهترینِ مردم است، جز منافق با وی دشمنی نخواهد کرد و جز کافر در مورد او تردید نمی‌کند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس دوست دارد که به شاخه یاقوت سرخی که خداوند در بهشت عدن کاشته، چنگ بزند، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک بجوید.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: یقیناً که بهشت برای محبان علی در حالی که هنوز در دنیا هستند و وارد آن نشده‌اند، مشتاق است و نورش برای آن‌ها فزونی می‌یابد؛ و تحقیقاً که دوزخ به خشم آمده و لهیب آن بر دشمنان علی علیه السّلام در حالی که

امام باقر علیه السلام: علی بن ابی طالب علیه السلام در عراق نزد شما بود و با دشمنش میجنگید و یارانش همراه او بودند و در بین آن ها پنجاه نفر نبود که او را به حق و امامتش را به حق بشناسد.