سعید بن جبیر: خدای عزّوجل بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مردی بهتر از امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام نیافریده است. خدای عزّوجل می‌فرماید: «فَاسْعَوْاْ إلیٰ ذِکْرِ الله»{به سوی ذکر خدا بشتابید}(جمعه/9). منظور از «یاد خدا» علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
أبان بن تَغلِب از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ الَّذینَ قالواْ رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ الْمَلائِکَةُ ألّا تَخافوا وَ لا تَحْزَنوا وَ أبْشِروا بِالْجَنَّةِ الَّتی کُنْتُمْ توعَدونَ»{یقیناً کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است» و بعد استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند که: «نترسید و
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «قُلْ إنَّما أعِظُکُم بِواحِدَةٍ»{بگو: فقط یک نصیحت به شما می‌کنم}(سبأ/46) فرمود: معنای آیه این است که شما را به ولایت علی(ع) سفارش می‌کنم. ولایت علی علیه‌السلام، منظور کلمه «واحده» در این آیه است.
ابوهاشم: در مسجدالحرام همراه جعفر بن محمّد علیه‌السلام بودم. والی آنجا به منبر رفت تا خطبه نماز جمعه را بخواند. این آیه را خواند: «إنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلّونَ عَلَی النَّبیِّ یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ صَلّواْ عَلَیْهِ وَ سَلِّمواْ تَسْلیمًا»{خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند. ای مؤمنین، بر او
امام باقر علیه‌السلام: جبرئیل این آیه را بر محمّد صَلی اله علیهِ و آله نازل کرد: «وَ إن کادواْ لَیَفْتِنونَکَ عَنِ الَّذی أوْحَیْنا إلَیْکَ لِتَفْتَریَ عَلَیْنا غَیْرَهُ»{نزدیک بود آنها تو را فریب بدهند از آنچه که بر تو وحی کرده‌ایم، تا غیر آن را به ما نسبت دهی}(اسراء/73). این آیه
امام باقر علیه‌السلام: منظور از آیه «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّروا وَ ما یزیدُهُمْ إلاّ نُفوراً»{ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند، ولی فقط نفرتشان را بیشتر می‌کند}(اسراء/41) این است که: ما علی علیه‌السلام را در هر آیه‌ای یاد کردیم اما از پذیرش
امام صادق علیه‌السلام: جبرئیل، آیه 24 سوره نحل را اینطور بر پیامبر(ص) نازل کرد: «وَ إذا قیلَ لَهُم ما ذا أنزَلَ رَبُّکُمْ [فی عَلیٍّ] قالواْ أساطیرُ الْأوَّلین»{وقتی از آنان بپرسند: «خدا چه چیزی [درباره علی(ع)] فرستاده است؟»، می‌گویند: «افسانه‌های قدیمی!»}.
ابن عباس، آیه «یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنواْ بِالْقَوْلِ الثّابِتِ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیا وَ فِی الآخِرَةِ»(ابراهیم/27) را اینطور معنا کرده است: خدا مؤمنین را در زندگی دنیا و آخرت، با ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام ثابت‌قدم و پابرجا می‌کند.
امام جعفر صادق علیه‌السلام: ابراهیم خلیل الله صلوات‌الله‌علیه دست به دعا برداشت و گفت: «رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَ اجْنُبْنی وَ بَنیَّ أن نّعْبُدَ الْأصْنَام»{«خدایا، این مکه را شهری امن قرار بده. من و بچه‌هایم را از پرستش بت‌ها دور نگه دار}(ابراهیم/35). [استجابت] این دعا به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رسید
ابن عباس: آیه «اتَّقواْ اللَّهَ وَ کونواْ مَعَ الصّادِقین»{تقوای الهی داشته باشید و با صادقین باشید.}(توبه/119) اختصاصاً درباره امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب و اهل بیت او نازل شده است.
