امیرالمؤمنین علیه‌السلام بعد از بیعت مردم و پیش از جنگهای سه‌گانه فرمود: من به جنگ با ناکثین، قاسطین و مارقین امر شده‌ام. یعنی به ترتیب اصحاب جمل، اصحاب صفّین و خوارج نهروان. و با آنها جنگید و همان طور شد که علی علیه السلام از آن خبر داده بود.
أصبغ بن نباته: از علی علیه السلام پیش از آن که جمعه کشته شود شنیدم که می فرمود: هر کس از فرزندان عبد المطلب این جا است به من نزدیک شود (تا وصیت کنم): به غیر از قاتل من کسی را نکشید. مبادا شما را ببینم که با شمشیرهایتان مردم
رسول خدا صلی الله علیه و آله: آتش بر کسی که به من ایمان آورده و علی را دوست داشته و ولایتش را پذیرفته، حرام شده است، و خدا لعنت کند آنکه با علی جدل کند و از وی دوری گزیند. جایگاه علی نزد من به پوست میان چشم و
خدای عزّوجل: … بدانید که من علی را نشانه‌ای برای مردم قرار داده‌ام، هرکس از او پیروی کند، هدایت یافته و آنکه رهایش سازد، گمراه است. جز مؤمن دوستش نمیدارد و جز منافق با وی دشمنی نمی‌ورزد.
پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس خوشحال می‌شود که حیاتی همچون حیات من و مرگی چون مرگ من داشته باشد و به خانه‌ام در بهشت عدن وارد شود که پروردگارم آن را کاشته و به آن فرمود «باش» و «شد»، باید ولایت علی بن أبی طالب را بپذیرد و
پیامبر صلی الله علیه و آله: یا علی، اگر تو نبودی، پس از من مؤمنان شناخته نمی‌شدند.
ابوسعید خدری: روزی به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدم که به من فرمود: ای ابوسعید! خداوند را در زیر عرش ستونی است که همچون خورشید که زمین را برای مردم روشن می‌کند، بهشت را برای بهشتیان روشن می‌سازد، جز علی و دوستدارانش به آن دست نمی‌یابد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: مردم را در مورد دوست داشتنت ملامت مکن، زیرا محبت تو در زیر عرش اندوخته شده است، هرکسی قادر به دست‌یابی به محبّت تو نیست، بلکه به اندازه معلوم از آسمان نازل می‌شود.
امام باقر علیه السلام: دو اَعرابی در حالی که با هم نزاع داشتند نزد عمر آمدند، عمر گفت: ای اباالحسن میان آنها داوری کن. علی علیه السلام بر ضد یکی از آنها رأی صادر کرد. فرد محکوم شده به عمر گفت: ای امیرمؤمنان، آیا این فرد میان ما قضاوت می‌کند؟!
امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: مقصود از آیه «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ» امامان هستند.
