ابن عباس: آیه «اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُم بُنْیانٌ مَرْصوصٌ»{خدا دوست دارد کسانی را که همچون سدّی فولادین صف می‌بندند و در راهش می‌جنگند}(صف/4) درباره امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، حمزه، عبیده، سهل بن حنیف، حارث بن صمّه و أبودُجانه نازل شده است.
ابن عباس: اولین کسی که لباس‌های بهشت را بر او می‌پوشانند، ابراهیم(ع) است، به خاطر اینکه خلیل خداست. و بعد محمد(ص)، به دلیل اینکه برگزیده خداست، و بعد علی(ع) است که به سمت بهشت هدایت می‌شود. سپس آیه «یَوْمَ لا یُخْزِی اللّهُ النَّبیَّ وَ الَّذینَ آمَنواْ مَعَهُ»{در آن روز، خدا
ابوذر غفاری: به خدا قسم که آیه «هاذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمواْ فی رَبِّهِم »{این دو [گروه،] دشمنان یکدیگرند که درباره پروردگارشان با هم جنگ می‌کنند.}(حج/19) در شأن علی(ع)، حمزه و عبیدة بن حارث که در روز بدر با مشرکان(1) جنگیدند، نازل شده است. پ ن(1): حمزة بن عبدالمطلّب، عتبة بن
امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیه «لِیُنذِرَ بَأْسًا شَدیدًا مِن لَدُنْه»{تا بدکاران را از عذابی سخت بترساند}(کهف/2) می‌فرماید: منظور از «عذاب سخت» علی علیه‌السلام است و او در کنار رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با دشمنانش جنگید.
امام صادق علیه‌السلام: آیه «فَإمّا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإنّا مِنْهُم مُنتَقِمون »{اگر ما تو را [از دنیا] ببریم، قطعاً از آنان انتقام می‌گیریم}(زخرف/41) این گونه معنا می‌شود: ای محمد، اگر ما تو را از مکه به مدینه ببریم، تو را در حالی به آن باز می‌گردانیم که به دست علی بن
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: بعد از من، فتنه‌ای تاریک اتفاق می‌افتد و کسی از آن نجات پیدا می‌کند که به «عروة الوثقی» متوسل شود. گفته شد: عروة الوثقی چیست؟ فرمود: ولایت سید اوصیاست. گفته شد، سید اوصیا کیست؟ فرمود: امیرالمؤمنین! عرض شد: یا رسول الله، امیرالمؤمنین کیست؟ فرمود: او مولا و
امام باقر علیه‌السلام: ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام همان ریسمانی است که خداوند در آیه «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا»{همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید}(آل عمران/103) آن را بیان کرده است. هرکس به این ریسمان متوسل شود، مؤمن است و کسی که رهایش کند،
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هرکس دوست داشته باشد به «عروة الوثقی»(محکم‌ترین دستگیره) چنگ بزند، باید به محبت علی علیه‌السلام متوسل شود.
انس بن مالک درباره مصداق آیه «وَ مَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إلَی اللّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَی»{هرکه خود را با همه وجود تسلیم خدا کند و درستکار باشد، به محکم‌ترین دستگیره چنگ زده است.}(لقمان/22) می‌گوید: این آیه در حق علی علیه‌السلام نازل شده است؛ زیرا اولین کسی است
امام صادق علیه‌السلام درباره مفهوم آیه «إلّا بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاس»{مگر [آنکه] به ریسمانی از جانب خدا و یا ریسمانی از سوی مردم [چنگ زنند]}(آل عمران/112) فرمود: «حبل من الله» قرآن است و «حبل من الناس» علی بن ابی طالب علیه‌السلام.
