امام باقر علیه‌السلام: آخرین فریضه‌ای که خدای متعال نازل فرمود، فریضه «ولایت» بود و پس از آن هیچ فریضه‌ای نازل نشد. بعد از آن آیه «الْیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُم»(مائده/3) در «کراع الغمیم»(1) نازل گردید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را در جُحفه به جا آورد و پس از آن دیگر فریضه‌ای
مفضّل بن عمر: از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «بَل کَذَّبواْ بِالسّاعَةِ وَ أعْتَدْنا لِمَن کَذَّبَ بِالسّاعَةِ سَعیرًا» {آنها رستاخیز را دروغ خواندند، و برای هر کس که رستاخیز را دروغ خوانَد آتشِ سوزان آماده کرده‌ایم.}(فرقان/11) سؤال کردم؛ به من فرمود: خداوند سال را دوازده ماه آفرید و هر کدام
امام باقر علیه‌السلام: دوازده امام از خاندان پیامبر، بعد از رسول خدا با فرشتگان سخن می‌گفتند و علی بن ابی طالب یکی از ایشان است.
امام باقر علیه‌السلام: خدای عزّوجل پیامبر اکرم را برای جن و انس فرستاد و پس از او دوازده وصی قرار داد که برخی دوره امامتشان سپری شده و بعضی دیگر هنوز نیامده‌اند. برای هر وصیّ سنتی جاری شد و اوصیایی که پس از محمّد صلی الله علیه و آله می‌آیند،
امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطاب به ابن عباس: هر سال یک شب قدر دارد و در آن شب امر یک سال مقدّر می‌شود و برای آن امر پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله والیانی قرار داده شده است. ابن عباس عرض کرد: ایشان چه کسانی هستند؟ فرمود: من و
امام حسین علیه‌السلام: از امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره مصداق عترت در جمله «إنّی مُخَلِّفٌ فیکُم الثَّقَلَین کِتابَ الله و عِترَتی» که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است سؤال شد؛ فرمود: من هستم و حسن و حسین و نُه امام از صُلب حسین. نهمین آنان مهدی و
بُرید بن معاویه: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) درباره چه کسی نازل شده است؟ فرمود: درباره ما و علی
امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) فرمود: آن کسی که علم کتاب نزد اوست، من هستم. همان کسی که خداوند تصدیقش فرموده و
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) فرمود: در حق علی علیه‌السلام نازل شده است. او بعد از رسول خدا صلی الله علیه
امام صادق علیه‌السلام: مصداق آیه «مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کسی که نزد او علم کتاب است}(رعد/43)، امیرالمؤمنین علیه‌السلام است. آنگاه از ایشان سؤال شد: «الذی عِندَهُ عِلْمُ من الْکِتَاب»(نمل/40) عالم‌تر است یا «الذی عِندَهُ عِلْمُ الْکِتَاب»؟! فرمود: دانشِ مصداق آیه «الذی عِندَهُ عِلْمُ من الْکِتَاب» در مقابل مصداق آیه «الذی عِندَهُ
