عمران بن حصین، ابن عباس و بُریده اسلمی: در بین غنائم جنگی، کنیزی نظر علی علیه‌السلام را به خود جلب کرد و خواست که او را بخرد. حاطب بن أبی بلتعه و بریده أسلمی با او وارد مزایده شدند و وقتی قیمت آن کنیز به قیمت مناسب آن روز رسید،
سعد بن أبی وقّاص: من و دو نفر دیگر در مسجد بودیم و از علی بدگویی می‌کردیم. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عصبانی به سوی ما آمد و فرمود: با من چه کار دارید؟! بعد دو بار فرمود: هر کس علی علیه‌السلام را آزار دهد، قطعاً مرا آزار داده است!
عمر خطاب: در حالی که در حق علی علیه‌السلام ظلم می‌کردم، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله من را دید و گفت: ای عمر، تو من را آزار دادی! عرض کردم: پناه می‌برم به خدا از اینکه رسول خدا را آزار بدهم! ایشان فرمود: تو علی را اذیت کردی و هرکس علی را آزار
امیرمؤمنان علی علیه‌السلام بر منبر کوفه خطبه خواند و فرمود: به زودی به شما دستور می‌دهند به من دشنام بدهید و سرتان در این راه بریده خواهد شد! اگر شما را وادار به دشنام دادن به من کردند، به من دشنام دهید و اگر گفتند از من اعلام بیزاری کنید،
مسعدة بن صدقه: به امام صادق علیه‌السلام گفته شد: مردم نقل می‌کنند که علی علیه‌السلام بر منبر کوفه این‌گونه فرموده است: «ای مردم، شما را دعوت می‌کنند به من دشنام دهید، در این زمان به من دشنام دهید؛ و بعد از آن به اعالم بیزاری از من دعوت می‌شوید، در
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هر کس به علی علیه‌السلام دشنام بدهد، در حقیقت به من دشنام داده و هر شخصی به من دشنام بدهد، قطعاً به خدا دشنام داده است!
زرّ بن حُبَیش: جمعی از اهالی قریش در مسجدالنبی بودند و پشت سر علی بن أبی طالب بدگویی می‌کردند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله هم در خانه یکی از همسرانش در خواب قیلوله بود. وقتی بدگویی آنان در خانه بازگو شد، آن حضرت از خواب بلند شد و در حالی که لباس
ابوعبدالله جدلی: پیش اُمّ سلمه همسر پیامبر بودم که گفت: در بین شما به رسول خدا دشنام داده می‌شود؟! پاسخ دادم: پناه بر خدا! اُمّ سلمه گفت: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود: هر کس به علی دشنام بدهد، قطعاً به من دشنام داده است!
أصبغ بن نباته: معاویه به من گفت: ای شیعیان، گمان می‌کنید که علی«دابّة الأرض» است؟ گفتم: هم ما می‌گوییم و هم یهودیان! بعد به دنبال رأس جالوت فرستاد و احضارش نمود و به او گفت: وای بر تو، آیا «دابّة الأرض» در کتاب شما نوشته شده است؟ گفت: آری! گفت:
اصبغ بن نباته: در حالی بر امیرالمؤمنین علیه‌السلام وارد شدم که مشغول خوردن نان و سرکه و روغن بود؛ عرض کردم: یا امیرالمؤمنین، خدای عزّوجل می‌فرماید: «وَ إِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیهمْ أَخْرَجْنَا لهمْ دَابَّةً مِّنَ الْأَرْضِ تُکلَّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُواْ بِآیَاتِنَا لَا یُوقِنُون» { و هنگامى كه فرمان عذاب آنها
