رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه‌السّلام فرمود: تو همان کسی هستی که خدای متعال در ابتدای خلقت، تو را دلیل و برهان خود دانست. همان زمانی که خلایق را حاضر کرد و فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم؟ عرض کردند: بله. و بعد فرمود: و آیا محمد(ص) پیامبر خداست؟ که
جابر جُعفی: امام باقر علیه‌السّلام فرمود: اگر مردم می‌دانستند از چه زمانی علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین» نامیده شد، ولایت او را انکار نمی‌کردند. عرض کردم: خدا رحمتت کند، از چه زمانی علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین نامیده شد؟ ایشان فرمود: از آن زمان که «پروردگارت از صُلب بنی‌آدم نسلشان را به وجود آورد،
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: اگر مردم بدانند علی(ع) چه زمانی «امیرالمؤمنین» نامیده شده، برتری او را انکار نمی‌کردند. زمانی به او گفته شد «امیرالمؤمنین» که آدم(ع) هنوز بین روح و جسم بود(1). [همان زمانی که] خدای عزّوجل می‌فرماید: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِن بَنی آدَمَ مِن ظُهورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلیٰ
امام صادق علیه السّلام: امیرالمؤمنین علیه السّلام بر بالای منبر کوفه خطبه می‌خواند و مردم اطراف آن حضرت بودند؛ اژدهایی آمد و مردم از او ترسیدند. امام علی فرمود: راه را برای او باز کنید؛ اژدها جلو آمد و از منبر بالا رفت و پاهای امام علی را بوسید و
امام باقر علیه السّلام: امیرالمؤمنین علیه السّلام روی منبر بود که اژدهایی وارد مسجد شد، مردم قصد کشتنش را داشتند ولی امام علی آن‌ها را از این عمل نهی کرد؛ آن‌ها پذیرفتند و اژدها به راه خود ادامه داد تا به منبر رسید؛ سرش را بلند نمود و به امام
