چه کسانی شاهد و مشهود هستند؟
امام صادق علیهالسلام: منظور از «شاهد» و «مشهود» در آیه سوم سوره بروج، پیامبر صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیهالسلام هستند.
امام صادق علیهالسلام: منظور از «شاهد» و «مشهود» در آیه سوم سوره بروج، پیامبر صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیهالسلام هستند.
امام صادق علیهالسلام درباره شأن نزول آیه «وَ إذا مَسَّ الْإنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنيباً إلَيْهِ ثُمَّ إذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسيَ ما کانَ يَدْعوا إلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أنْداداً لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَليلاً إنَّکَ مِنْ أصْحابِ النّارِ»{هنگامی که زیانی به انسان برسد، پروردگار خود
امام باقر علیهالسلام درباره آیه «وَ أنَّ هذا صِراطی مُسْتَقیمًا فَاتَّبِعوهُ وَ لا تَتَّبِعواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبیلِه»{[بدانید] این است راه راست من پس، از آن پیروی کنید. و از راه ها[ی دیگر] که شما را از راه وی پراکنده می سازد پیروی نکنید.}(انعام/153) فرمود: آیا میدانید «صراطی مستقیما»
جابر بن عبدالله انصاری: امام باقر علیهالسلام درباره معنی «سَبیلِ اللَّهِ» در آیه «وَ لَئِن قُتِلْتُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ أوْ مُتُّم …»{اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید…}(آل عمران/157) فرمود: جابر، آیا میدانی «سبیل الله» چیست؟ عرض کردم: نه به خدا، اکنون آن را از شما میشنوم! فرمود: «سبیل
امام باقر علیهالسلام درباره مفهوم آیه 44 سوره انعام میفرماید: «فَلَمّا نَسواْ ما ذُکِّرواْ بِه»{هنگامی که آنچه را به آنها یادآوری شده بود فراموش کردند} یعنی: هنگامی که ولایت علی علیهالسلام را که به آن امر شده بودند، رها ساختند. «فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ»{درهای همه چیز را به روی
امام باقر علیهالسلام: آیه «إنَّکَ لَتَهْدی إلی صِراطٍ مُسْتَقیم»(شوری/52) به معنای این است که: تو مردم را امر به پذیرش ولایت علی علیهالسلام میکنی و آنان را به آن دعوت مینمایی و او بر صراط مستقیم است.
امام باقر علیهالسلام: علی علیهالسلام نشانهای برای محمّد صلیاللهعلیهوآله است و محمّد به ولایت علی دعوت میکند. مگر سخن رسول خدا را نشنیدهای که میفرماید: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلیٌّ مولاهُ اللَّهمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مِن عاداهُ»؟! پس خداوند دوستدارِ دوستدار او و دشمنِ دشمن او شد. اما اینکه
امام باقر علیهالسلام در مورد تأویل آیات «حَتّىٰ إذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْني وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرينُ * وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكونَ * أفَأنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كانَ في ضَلالٍ مُبينٍ * فَإِمّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمونَ»{تا زمانی که
«… ما کُنتَ تَدْری مَا الْکِتابُ وَ لَا الْایمانُ وَ لٰکِن جَعَلْناهُ نُورًا نَهدی بِهِ مَن نَشاءُ مِنْ عِبادِنا وَ إنَّکَ لَتَهْدی إلیٰ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ * صِراطِ اللَّهِ الَّذی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأرْضِ ألا إِلَی اللَّهِ تَصیرُ الْأُمورُ»{تو پیش از این نمیدانستی کتاب و ایمان چیست؛
رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد آیه «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیرِ الْمَغْضوبِ عَلَیْهِمْ وَ لا الضّالّین»(حمد/7) فرمود: منظور از «الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»، شیعیان علی علیهالسلام است که ولایت علی علیهالسلام را به آنان نعمت داد و نه خدا آنان را مورد خشم قرار داده و نه