محبت و بغض علی(ع)

امام صادق علیه السّلام: علی بن أبی طالب بر منبر کوفه مشغول سخنرانی بود که از انتهای مسجد مار بزرگی وارد شد، مردم با کفش‌های خود به آن حمله‌ور شدند. علی علیه السّلام به ایشان فرمود: صبر کنید، خدا رحمتتان کند، این مار مأمور است. لذا مردم دست از آن

حارث هَمْدانی: علی علیه السّلام را در روزی دیدم که آمد و بر منبر رفت، پس از حمد و ثنای خدا، فرمود: حکمی بود که خدای متعال بر زبان پیامبر اُمّی جاری فرمود که جز مؤمن مرا دوست نخواهد داشت و جز منافق با من دشمنی نورزد و آنکه بهتان

پیامبر صلی الله علیه و آله در حالی که به علی علیه السّلام نگاه کرد، فرمود: دروغ می‌گوید آنکه مدعی می‌شود مرا دوست می‌دارد ولی از این نفرت دارد.

عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله از خانه زینب دخت جحش بیرون آمد تا اینکه به خانه اُمّ سلمه آمد. شخصی آمد و در زد. پیامبر فرمود: ای اُمّ سلمه، برخیز و در را برای وی باز کن. عرض کرد: یا رسول الله، این کیست که

رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس دوست دارد که به شاخه یاقوت سرخی که خداوند در بهشت عدن کاشته، چنگ بزند، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک بجوید.

ابن عباس: شنیدم رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌‌فرمود: هرکس خدای متعال را در حالی ملاقات کند که منکر ولایت علی بن أبی طالب علیه السّلام باشد، خدا را در حالی که از او خشمگین است و چیزی از اعمال او را نمی‌‌پذیرد دیدار خواهد کرد و هفتاد

علی علیه‌السلام: دو کس به خاطر من هلاک می‌شوند: دوست‌دار افراط‌گری که چیزهایی را به من نسبت می‌دهد که در من نیست و کینه‌توزی که دشمنی او با من وادارش می‌کند به من بهتان بزند.

پیامبر صلی الله علیه و آله: ای ابن عباس، سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبری مبعوث فرمود، آتش دوزخ بر دشمن علی خشمگین‌تر است تا بر کسی که مدّعی شود خداوند را فرزندی است .