محبت و بغض علی(ع)

علی علیه السّلام: به خدا سوگند اگر تمام دنیا را یک‌جا به منافق بدهم، مرا دوست نخواهد داشت، و اگر با این شمشیر بر بینی مؤمن بزنم، باز هم مرا دوست خواهد داشت، زیرا من شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی، جز مؤمن تو

فاطمه علیها السّلام آورده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: به راستی که خداوند به شما مباهات کرده و جملگی شما را و علی را اختصاصاً آمرزیده است. من فرستاده خدا به سوی شما هستم، نه بر قوم خود بیم دارم و نه صرفا به خاطر

یعلی بن مُرّه آورده است که در محضر پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته بوده که علی بن أبی طالب علیه السّلام وارد شد. پیامبر فرمود: دروغ می‌گوید آنکه گمان می‌برد ولایت مرا پذیرفته و دوستم می‌دارد در حالی که با «این» دشمنی ورزیده، از او نفرت داشته باشد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: به هرکس که به من ایمان آورده و تصدیقم نموده سفارش می‌کنم که ولایت علی علیه السّلام را پذیرا باشد، زیرا هرکس ولایت او را بپذیرد، ولایت مرا پذیرفته و آنکه ولایت مرا پذیرد، ولایت خدا را پذیرفته است و هرکه دوستش بدارد،

رسول خدا صلی الله علیه و آله: سوگند به کسی که جانم در دست اوست، هیچ بنده‌ای نیست که قدم در روز قیامت نهد مگر اینکه خدای تبارک و تعالی او را برای چهار چیز بازخواست فرماید: از عمرش که آن را چگونه گذرانده، از جسمش که چگونه فرسوده‌اش ساخته،

امیرالمؤمنین علیه السّلام در حال جان دادن فرمود: ای حسن، خداوند از پدرت پیمان گرفته که هر منافق و فاسقی را دشمن بدارد و از هر منافق و فاسقی نیز پیمان گرفته که پدرت را دشمن بدارد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: حُبّ علی رستگاری از آتش است. و چنین سرود: «حُبّ علی سپری است برای مردم، پروردگارا گناهان مرا با آن فرو بریز! اگر کافر ذمّی قصد کرد او را دوست بدارد، در دوزخ از آتش مصون می‌ماند.»

پیامبر صلی الله علیه و آله: خداوند به سبب بدبینی بنی‌اسرائیل نسبت به پیامبرانشان باران را از ایشان دریغ نمود، و خداوند به سبب دشمنی با علی بن أبی طالب باران را از این اُمّت دریغ خواهد کرد. مردی برخاست و گفت: یا رسول الله، مگر کسی هم به علی

رسول خدا صلی الله علیه و آله: بدانید که جبرئیل نزد من آمد و گفت: ای محمّد، پروردگارت تو را به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام فرمان می‌دهد و تو را به ولایتش امر می‌کند.