رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هر که دوست دارد مانند من زندگی کند و مثل من از دنیا برود و وارد بهشت عَدن ـ که خانه من است ـ بشود و ساقه درختی را لمس کند که پروردگارم آن را کاشته، باید ولایت علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) را بپذیرد و جانشینان او را که از
عبدالرحمان بن سمرة: خدمت پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض کردم: من را به سوی راه نجات و سعادت راهنمایی کنید. ایشان فرمود: ای پسر سمره، اگر تمایلات و نظرات مردم متفاوت شد، به حرف علی‌بن‌ابی‌طالب گوش کن، چون که او امام اُمّت و جانشین من است. او جداکننده حق از باطل
اصبغ بن نباته: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بر مردم خطبه می خواند و می‌فرمود: قبل از اینکه مرا از دست بدهید از من سؤال کنید، به خدا قسم، هر چیزی از گذشته و حال از من بپرسید شما را از آن باخبر می‌کنم. آنگاه سعد بن ابی وقاص بلند شد و
ابی اسحاق سبیعی: وارد مسجد جامع کوفه شدم و پیرمردی با سر و صورت سفید را دیدم که او را نمی‌شناختم؛ به ستونی تکیه داده بود و گریه می‌کرد و اشک‌هایش روی گونه‌هایش جاری بودند! به او گفتم: ای شیخ، چرا گریه می‌کنی؟ گفت: بیش از صد سال از عمر
امام صادق علیه السّلام: امیرالمؤمنین علیه السّلام بر بالای منبر کوفه خطبه می‌خواند و مردم اطراف آن حضرت بودند؛ اژدهایی آمد و مردم از او ترسیدند. امام علی فرمود: راه را برای او باز کنید؛ اژدها جلو آمد و از منبر بالا رفت و پاهای امام علی را بوسید و
امام باقر علیه السّلام: امیرالمؤمنین علیه السّلام روی منبر بود که اژدهایی وارد مسجد شد، مردم قصد کشتنش را داشتند ولی امام علی آن‌ها را از این عمل نهی کرد؛ آن‌ها پذیرفتند و اژدها به راه خود ادامه داد تا به منبر رسید؛ سرش را بلند نمود و به امام
محمّد بن حنفیه: امیرالمؤمنین علیه السّلام مشغول طواف خانه خدا بود و با مردی مواجه شد که پرده‌های کعبه را گرفته بود و می‌گفت: «ای کسی که هیچ صدایی تو را از شنیدن صدای دیگر باز نمی‌دارد! ای آنکه حاجتمندان او را به اشتباه نمی‌اندازند! ای آنکه اصرار نیازمندان تو
حارث أعور همدانی: در نخیله پیرمردی را با امام علی علیه السّلام دیدم، گفتم: یا امیرالمؤمنین، این شخص کیست؟ گفت: برادرم خضر است، آمده است تا از من درباره اینکه چقدر از عمر دنیا باقی مانده بپرسد و من از او درباره اینکه چقدر از عمر دنیا گذشته پرسیدم و
پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هرکس که من سرپرست و ولی او بوده‌ام، حالا علی ولی و سرپرست اوست. و هر کسی که من امامش بوده‌ام، حالا علی(ع) امام اوست. و هر کسی که من فرمانروایش بوده‌ام، حالا علی(ع) فرمانروای اوست. و هر کسی من برایش هشداردهنده بوده‌ام، حال علی(ع) هشداردهنده اوست.
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: الله پروردگار من است و با وجود او من حق فرمانروایی ندارم، و من فرستاده پروردگارم هستم و با بودن من، کسی حق فرمانروایی ندارد. و علی(ع) هم سرپرست و ولی هر کسی است که من سرپرستش بوده‌ام و با وجود او، کسی شایسته فرمانروایی نیست.
