دهقانی ایرانی، علی علیه‌السلام را از روانه شدن به سوی خوارج برحذر داشت و به حضرت گفته بود: بدان که طالع ستارگان نحس شده و منحوسان سعید شده و سعیدان منحوس شده‌اند. مرّیخ در صورت فلکی ثور تاثیر گذاشته و دو ستاره در صورت فلکی تو مختلف شده‌اند. برای تو
عبدالله بن موسی: دو مرد در مورد امامت به مشاجره پرداختند و به داوری شریک بن عبدالله رضایت داده، نزد وی آمدند. شریک گفت: مرا اعمش از شقیق از سلمه از حذیفة بن یمان روایت کرده که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «خداوند عزّوجل علی را ستون خیمه
امیرالمؤمنین علیه‌السلام بعد از بیعت مردم و پیش از جنگهای سه‌گانه فرمود: من به جنگ با ناکثین، قاسطین و مارقین امر شده‌ام. یعنی به ترتیب اصحاب جمل، اصحاب صفّین و خوارج نهروان. و با آن‌ها جنگید و همان طور شد که علی علیه السلام از آن خبر داده بود.
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز عرفه از شهر بیرون آمد و فرمود: ای مردم، خداوند در این روز به شما مباهات کرده تا شما را به طور عام و علی را به طور خاص بیامرزد. سپس فرمود: ای علی، به من نزدیک شو. پس علی علیه
علی علیه السلام قبل از جنگ جمل، به طلحه و زبیر وقتی اجازه خواستند که به عمره بروند فرمود: به خدا قسم که قصد عمره ندارید بلکه می‌خواهید به بصره بروید. علی علیه السلام به ابن عباس که خبر اجازه گرفتن آن دو برای عمره را به حضرت داد فرمود:
امام صادق علیه السّلام: ولایتمداری من نسبت به علی ابن أبی طالب علیه السّلام نزد من دوست داشتنی‌تر از زاده شدنم از آن حضرت است، زیرا ولایتمداری من برای علی بن أبی طالب یک فرض است ولی زاده شدنم از او یک فضیلت است.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در ذی‌قار در حالی که برای گرفتن بیعت نشسته بود فرمود: از طرف کوفه، هزار مرد -نه یکی بیشتر و نه یکی کمتر- نزد شما می‌آیند و با من تا مرگ بیعت می‌کنند. ابن عباس گفت: مضطرب شدم و ترسیدم که افراد کمتر یا بیشتر از آن باشد
عبدالله بن مسعود: عالمان زمین سه نفر هستند. یکی در شام، یکی در حجاز و یکی هم در عراق است. عالم شام ابو درداء، عالم حجاز علی و عالم عراق برادر شما در کوفه است. دو عالم شام و عراق نیازمند عالم حجاز هستند این در حالی است که عالم
فردی یهودی به علی علیه السلام گفت: محمد گفت: در هر انار، دانه‌‌ای از بهشت است. من یک انار را شکستم و همه دانه‌هایش را خوردم! علی علیه السلام فرمود: رسول الله صلی الله علیه و آله راست گفت. دستش را به ریش یهودی زد و دانه اناری از آن
