امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیرخُم امیرالمؤمنین را به ولایت منصوب فرمود، در کنار او هفت تن از منافقان نشسته بودند که ابوبکر، عمر، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابی وقّاص، ابوعبیده، سالم غلام آزاد شده ابو حذیفه و مغیره بن شعبه از جمله ایشان بودند.
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه [تبلیغ] درباره ولایت نازل شد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله امر فرمود: مکانی را در غدیر خم که پر از درختان بزرگ و پر شاخ و برگ بود، جارو کنند و چنین شد. سپس ندای «نماز جماعت» سر داده شد. بعد از آن فرمود: ای مردم، هر
امام باقر علیه‌السلام: آخرین فریضه‌ای که خدای متعال نازل فرمود، فریضه «ولایت» بود و پس از آن هیچ فریضه‌ای نازل نشد. بعد از آن آیه «الْیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُم»(مائده/3) در «کراع الغمیم»(1) نازل گردید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را در جُحفه به جا آورد و پس از آن دیگر فریضه‌ای
ابوسعید خُدری: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیر خم امر فرمود که منادی، ندای «نماز جماعت» سر دهد. سپس دست علی علیه‌السلام را گرفت و فرمود: خداوندا، هر که من مولای اویم، اینک علی مولای اوست. خدایا با دوستدارانش دوست باش و با دشمنش دشمن. پس از آن حسّان بن
ابن عباس: وقتی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به معراج بردند، جبرئیل او را به نهری برد که نام آن «نور» بود و مصداق آیه: «جَعَلَ الظُّلُماتِ و النّور»(انعام/1). وقتی به آن نهر رسیدند، جبرئیل به او گفت: ای محمّد، به برکت خدا از این نهر عبور کن که خداوند
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: روز غدیر خم برترین عید اُمّت من است و روزی است که خدای متعال به من امر فرمود برادرم علی را به پیشوایی اُمّت منصوب کنم تا پس از من به وسیله او هدایت شوند. آن روزی است که خداوند دین را در آن کامل گردانید و
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: هرکس روز هجدهم ذی حجّه را روزه بگیرد، خداوند ثواب روزه شصت ماه را برای وی خواهد نوشت. منظور از آن روز، روز غدیرخم است، روزی که رسول خدا دست علی بن ابی طالب علیه‌السلام را بالا گرفت و فرمود: آیا من اولی‌تر از مؤمنان به
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله در یکی از راه‌های مدینه با پیرمردی روبه‌رو شدیم که موی صورت زیادی داشت و شانه‌اش پهن بود. به رسول خدا سلام داد و ایشان نیز پاسخ داد و به او خوش‌آمد گفت! بعد، آن پیرمرد برگشت و به
امام جواد علیه‌السلام: روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همراه امام حسن و سلمان فارسی – در حالی که امیرالمؤمنین به دست سلمان تکیه داده بود – به مسجدالحرام آمدند؛ مردی خوش منظر جلو آمد و به امیرالمؤمنین سلام کرد و امام پاسخ داد. آن مرد نشست و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین،
هشام بن سالم: در محضر امام صادق علیه‌السلام بودم که معاویة بن وهب و عبدالملک بن اعین خدمت ایشان رسیدند؛ معاویة بن وهب عرض کرد: ای فرزند پیامبر! حدیثی که می‌گوید رسول خدا صلی الله علیه و آله پروردگارش را دیده، چیست و او را به چه صورتی دیده است؟
