ابن عباس: در جنگ بدر ابلیس به شکل سراقة بن مالک در آمده بود و سپاه کفار را برای جنگ با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به پیش می‌برد. خداوند متعال به جبرئیل علیه‌السلام دستور داد و او هم به همراه هزار فرشته پیش پیامبر رفت. جبرئیل سمت راست امیرالمؤمنین قرار گرفت و وقتی علی علیه‌السلام حمله می‌کرد، جبرئیل هم با او حمله می‌کرد. زمانی که چشم ابلیس ملعون به او افتاد پا به فرار گذاشت و گفت من چیزهایی می‌بینم که شما نمی‌بینید.
ابن مسعود می‌گوید: به خدا قسم ابلیس تا زمانی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام را ندیده بود فرار نکرد، چون ترسید که آن حضرت او را به چنگ آورد و به اسارت بگیرد و او را به مردم معرفی کند. او اولین کسی بود که فرار کرد.
ابلیس «وَ قالَ … إنّی أریٰ ما لا تَرَوْنَ إنّی أخافُ الله وَاللَّهُ شَدیدُ الْعِقاب»{گفت: من چیزی را می‌بینم که شما نمی‌بینید، من از خدا می‌ترسم. مجازات خدا شدید است}(انفال/48) نسبت به کسانی که با علی علیه السلام بجنگند.
