ابن عباس درباره «آیه نجوا» میگوید: خداوند با این آیه سخن گفتن با پیامبر صلی الله علیه و آله را حرام فرمود و لازم بود اگر کسی قصد گفتگو با وی را داشت، یک درهم صدقه بدهد. اما با وجود چنین شرطی، دیگر کسی حاضر نبود به دیدار پیامبر بیاید و با وی گفتگو کند. لذا علی علیهالسلام که یک دینار داشت آن را با ده درهم عوض کرد و با آن ده بار به گفتگو با پیامبر پرداخت و کسی از مسلمانان جز علی علیهالسلام به این آیه عمل نکرد. مردان ثروتمند نیز بُخل ورزیدند و از دادن صدقه امتناع کردند. در این موقع منافقان گفتند: علی بن ابی طالب این کار را برای بازار گرمی عموزادهاش انجام میدهد. در این هنگام آیه «یأیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ إذا ناجَیْتُمُ الرَّسولَ فَقَدِّمواْ بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً ذٰلِکَ خَيْرٌ لَکُمْ وَ أطْهَرُ فَإنْ لَمْ تَجِدوا فَإنَ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ»(مجادله/12) نازل شد.
معنای آن یعنی: ای کسانی که ایمان آوردهاید، هنگامی که میخواهید با رسول خدا نجوا کنید، قبل از آن صدقهای بدهید؛ این برای شما بهتر از بخل ورزیدن و پاکیزهتر از نافرمانی کردن است. اگر توانایی نداشته باشید که چیزی صدقه بدهید،خداوند غفور و رحیم است.
[خداوند] حکیم [در آیه بعد] میگوید: ای ثروتمندان، آیا ترسیدید برای گفتگو با پیامبر صدقهای به فقرا بدهید؟! ای ثروتمندان، اکنون که این کار را نکردید با صدقه دادن واجب و داوطلبانه و ادای نمازهای پنجگانه، خدا و رسولش را اطاعت کنید که خدا به آنچه انفاق میکنید آگاه است.