محمد بن فضیل: امام موسی کاظم علیه السلام درباره آیه «إنَّهُ لَقَوْلُ رَسولٍ کَریمٍ»{قرآن، گفتار فرستاده‌ای بزرگوار است.}(حاقه/40) فرمود: منظور از «فرستاده‌ای بزرگوار» جبرئیل است که از طرف خدا درباره ولایت علی علیه‌السلام پیغام آورده است.

به ایشان عرض کردم: مفهوم آیه «وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلیلًا ما تُؤْمِنونَ»{و نه گفتار یک شاعر. امّا کمتر ایمان می‌آورید!}(حاقه/41) چیست؟ فرمود: گفتند محمّد(ص) به پروردگارش دروغ می‌بندد و خدا درباره علی(ع) چیزی به او نگفته است. به همین خاطر، خداوند آیات زیر را درباره ولایت علی علیه السلام  نازل کرد: «تَنزیلٌ مِن رَبِّ الْعالَمینَ * وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنا بَعْضَ الْأَقاویلِ * لَأخَذْنا مِنْهُ بِالْیَمینِ * ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتینَ»{[ولایت علی] کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است. اگر محمد(ص) سخنی دروغ بر ما می‌بست، ما او را با قدرت می‌گرفتیم و رگ قلبش را قطع می‌کردیم!}(حاقه/43-46).