زراره: امام باقر علیهالسلام در مورد آیه «فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ قِیلَ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تَدَّعُون» {و آنگاه که آن لحظه را نزدیک ببینند، چهرههای کسانی که کافر شدهاند در هم میرود و گفته میشود: «این است همان چیزی که آن را فرا میخواندید!»} (مُلک/۲۷) فرمود: این آیه در شأن امیرالمؤمنین و خلفای غاصب که آن کارهای زشت را انجام دادند نازل گردید. آنها امیرالمؤمنین علیه السلام را در بالاترین منزلتی که میشود به آن غبطه خورد میبینند و این کار چهرهی آنان را در هم میکند؛ از این رو به آنها گفته میشود: این همان امیرالمؤمنین است که ادّعای مقامش را کردید و تکذیبش نمودید.