رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: در آیه «فَکَأینْ‌ مِنْ‌ قَرْیةٍ أهْلَکْناها وَ هی‌ ظالِمَةٌ فَهی‌ خاویةٌ عَلىٰ‌ عُروشِها وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَشید»{چه شهرهای زیادی که مردمش بدکار بودند و ما نابودشان کردیم و جز ویرانه‌ای از آن‌ها به‌یادگار نماند! چه چاه‌های پرآبی که متروک شدند و قصرهای محکم و مرتفعی که بی‌صاحب ماندند!}(حج/45) منظور از «چاه‌ پرآب متروکه» و «قصر محکم و مرتفع» علی علیه‌السلام است.

همچنین امام کاظم توضیح می‌دهند که: منظور از «چاه پرآب متروکه» امام ساکت است و منظور از «قصر محکم و مرتفع» امام ناطق. علی علیه‌السلام را به «قصر محکم و مرتفع» تشبیه کرده‌اند چون مثل قصر، دارای عظمت است و «چاه‌ پرآب متروکه» به چاهی گفته می‌شود که از آن آب ننوشند.