امام صادق علیه‌السلام: خدای عزّوجل قبل از رسیدن زمان رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله نامه‌ای سر به مُهر بر او نازل کرد و فرمود: ای محمّد، این نامه وصیّت تو به نجیب اهل بیت توست! فرمود: ای جبرئیل، نجیب اهل بیت من کیست؟ گفت: علی بن ابی طالب علیه‌السلام است! بر روی نامه مُهرهایی از طلا بود و پیامبر، آن را به امیرالمؤمنین سپرد و به او دستور داد که یکی از مُهرهای نامه را باز کند و به محتوای آن عمل کند. امام علی علیه‌السلام این کار را انجام داد و بعد، آن را به فرزندش حسن علیه‌السلام سپرد و او نیز مُهری دیگر از آن باز کرد و به آن عمل نمود.
سپس آن را به حسین علیه‌السلام داد و او نیز مُهری دیگر از آن باز نمود و دید در آن نوشته شده است: به همراه جمعی عزم شهادت کن که شهادت آنها فقط به همراه توست و جان خود را با خدای عزّوجل معامله کن و او نیز چنین کرد.
بعد، آن را به علی بن حسین علیه‌السلام سپرد و آن حضرت مُهری از آن باز کرد و دید که در آن نوشته شده: سکوت اختیار کن و در خانه‌ات بنشین و پروردگارت را عبادت کن تا اجلت برسد؛ او نیز چنین کرد.
سپس آن را به محمّد بن علی علیه‌السلام سپرد و او نیز مُهری از آن باز کرد و دید که در آن نوشته است: با مردم سخن بگو و به پرسش‌های دینی مردم پاسخ بده و از احدی جز خدا بیم نداشته باش که احدی توان دست‌درازی به تو را نخواهد داشت.
بعد، آن را به من داد و وقتی مُهر آن را باز کردم، دیدم در آن نوشته شده: با مردم سخن بگو و پاسخگوی مسائل شرعی آنها باش و علوم خودت را نشر بده و پدران درستکار و صالحت را تصدیق کن و فقط از خدا بترس، چرا که تو در امانی. من نیز چنین کردم و سپس آن را به موسی بن جعفر علیه‌السلام سپردم و او نیز آن را به امام بعد از خود خواهد داد و این کار تا قیام مهدی علیه‌السلام ادامه خواهد یافت.
