جابر بن عبدالله انصاری: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم و صحابه درباره بهشت گفت‌وگو می‌کردند. پیامبر(ص) فرمود: اولین کسی که وارد بهشت می‌شود، علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
ابودجانه انصاری گفت: یا رسول الله، به ما فرموده بودید که بهشت تا زمانی که شما وارد آن نشده باشی بر پیامبران حرام است، و تا اُمّت تو وارد آن نشوند، بر دیگر اُمّت‌ها حرام است! پیامبر(ص) فرمود: بله ابودجانه، مگر نمی‌دانی که خدا پرچمی از نور دارد که عمودش از یاقوت است و روی آن پرچم نورانی نوشته شده است: «خدایی جز الله نیست، محمد(ص) فرستاده خداست، آل محمّد(ص) بهترین خلایق هستند و پرچمدار، رهبر قیامت است»، و همزمان دست بر روی علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام گذاشت.
جابر بن عبدالله انصاری: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با این سخنان علی علیه‌السلام را خوشحال کرد. او به پیامبر(ص) گفت: خدایی را ستایش می‌کنم که ما را به واسطه شما کرامت و شرافت داد.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به او فرمود: مژده بر تو ای علی که هر بنده‌ای که محبت تو را در دل داشته باشد، خدا او را در روز قیامت با ما محشور می‌کند، «در جایگاهی حق و پسندیده، در پیشگاه فرمانروایی بااقتدار»(1).
پ ن(1): ترجمه آیه «فی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلیکٍ مُقْتَدِر»(قمر/55).
