أصبغ بن نباته: من بر در خانه امیرالمؤمنین علیهالسلام رکوع می کردم و بر درگاه خداوند دعا می کردم که امیرالمؤمنین علیهالسلام بیرون آمد و فرمود: ای اصبغ! چه کار می کردی؟ گفتم: رکوع و دعا می کردم. فرمود: آیا نمیخواهی دعایی به تو یاد دهم که از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیده ام؟ گفتم: البته، فرمود: بگو: «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلیٰ ما کانَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلیٰ کُلِّ حال»{سپاس بر خدا بر آنچه بوده است و سپاس بر خدا در هر حال}. آنگاه با دست راستش به شانه چپ من زد و فرمود: ای أصبغ اگر ثابت قدم شدی و ولایتت کامل شد و گشاده دست گشتی، آنگاه خداوند از خودت به تو مهربانتر است.