جابر بن عبدالله انصاری: از امام باقر علیه‌السّلام پرسیدم: قربانت شوم، چرا به علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین» گفته شد؟
ایشان فرمود: چون آن حضرت، به مردم از علم و دانش غذا می‌دهد. نشنیده‌ای خدای عزّوجل در قرآن می‌فرماید: «وَ نَمیرُ أهْلَنا»{و برای خانواده خود غذا بیاوریم}(یوسف/65)؟!
پ.ن(1): در واقع، امام باقر علیه‌السلام، کلمه «أمیر» را از ریشه «المیرة» به معنی «غذا آوردن» می‌داند و نه از «أمر».
البته می‌توان این‌طور هم تحلیل کرد که امیران و حاکمان جهان، به این علت «امیر» نامیده می‌شوند که مسئول اطعام و تهیه مایحتاج مردم هستند. ولی، اِمارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام برای چیزی بزرگ‌تر از این مطلب است، زیرا او آن‌ها را از چیزی تغذیه می‌کند که باعث زندگی جاوید اخروی آنان می‌شود و غذای او غذای معنوی است، هر چند در تأمین معاش جسمانی مردم با دیگر امیران عالَم هم وجه اشتراکی دارد.
