امام صادق علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از خانه بیرون آمد و به علی علیه‌السلام فرمود: ای علی، از خدا خواستم که تو وزیر من باشی و او هم قبول کرد. از او خواستم که تو را وصی من قرار دهد و انجام داد. خواستم که تو را خلیفه و جانشین من در امتم قرار دهد و او هم قبول کرد.
مردی از اصحاب گفت: به خدا قسم که یک پیمانه خرما در کاسه‌ای کهنه و کوچک، پیش من دوست داشتنی‌تر از آن چیزی است که محمد(ص) از خدایش درخواست کرده! چه می‌شد از خدا می‌خواست که فرشته‌ای را به یاری‌اش بفرستد یا ثروتی به او بدهد تا با آن فقرش را برطرف کند؟! به خدا قسم که هروقت علی(ع) را به حق یا باطلی دعوت کرد، علی(ع) هم از او پیروی کرد!
اینجا بود که خداوند آیه «فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما یُوحیٰ إلَیْکَ وَ ضائِقٌ بِه صَدْرُکَ أن یَقولواْ لَوْ لا أُنزِلَ عَلَیْهِ کَنزٌ أوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ إنَّما أنتَ نَذیرٌ وَ اللهُ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ وَکیل »{ممکن است به سبب آنکه می‌گویند: چرا گنجی بر او نازل نشده، یا فرشته‌ای همراهش نیامده؟ برخی از آنچه را به تو وحی می‌شود ترک کنی و سینه‌ات تنگ شود. تو فقط بیم‌دهنده‌ای و خدا بر هر چیز نگهبان است.}(هود/12) را نازل کردد.
منظور از آیه بعد: «أمْ یَقولونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَیاتٍ وَادْعواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِن دونِ اللهِ إن کُنتُمْ صادِقین»{یا می‌گویند: او این قرآن را از نزد خود ساخته. بگو: اگر راست می‌گویید، شما هم ده سوره مانند آن بیاورید و هر کس را غیر خدا می‌توانید، به یاری خود دعوت کنید.}(هود/13) این است که آن‌ها می‌گفتند: خداوند به پیامبر(ص) دستوری بر ولایت علی علیه‌السلام نداده بلکه او این ادعا را از خود می‌کند. پس، خداوند متعال هم فرمود: «فَإلَّمْ یَسْتَجیبواْ لَکُمْ فَاعْلَمواْ أنَّما أُنزِلَ بِعِلْمِ اللهِ»{پس اگر آنان دعوت شما را اجابت نکردند، بدانید که آنچه نازل شده به دانش خداست}(هود/14). یعنی اینکه ولایت علی علیه‌السلام از طرف خداست.
