علی علیه السلام قبل از جنگ جمل، به طلحه و زبیر وقتی اجازه خواستند که به عمره بروند فرمود: به خدا قسم که قصد عمره ندارید بلکه می‌خواهید به بصره بروید.
علی علیه السلام به ابن عباس که خبر اجازه گرفتن آن دو برای عمره را به حضرت داد فرمود: من به آنها اجازه دادم با وجود این که از مکری که پنهان کرده بودند آگاه بودم. از خدا در مقابل آنها یاری خواستم و خدا مکرشان را به خودشان بازمی‌گرداند و مرا بر آنها پیروز می‌کند.
و همان طور شد که گفت.
الخرائج و الجرائح: وَ قَالَ علیه السلام لِطَلْحَهَ وَ الزُّبَیْرِ حِینَ اسْتَأْذَنَاهُ فِی الْخُرُوجِ إِلَی الْعُمْرَهِ لَا وَ اللَّهِ مَا تُرِیدَانِ الْعُمْرَهَ وَ لَکِنْ تُرِیدَانِ الْبَصْرَهَ فَکَانَ کَمَا قَالَ وَ قَالَ علیه السلام لِابْنِ عَبَّاسٍ وَ یُخْبِرُهُ بِهِ عَنِ اسْتِیذَانِهِمَا فِی الْعُمْرَهِ إِنِّی أَذِنْتُ لَهُمَا مَعَ عِلْمِی بِمَا انْطَوَیَا عَلَیْهِ مِنَ الْغَدْرِ فَاسْتَظْهَرْتُ بِاللَّهِ عَلَیْهِمَا وَ إِنَّ اللَّهَ سَیَرُدُّ کَیْدَهُمَا وَ یُظْفِرُنِی بِهِمَا وَ کَانَ کَمَا قَالَ
