امام باقر علیه‌السلام: در آیه «وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ أنَّ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِن تَحْتِهَا الْأنْهارُ کُلَّما رُزِقواْ مِنْها مِن ثَمَرَةٍ رِزْقًا قالواْ هٰذَا الَّذی رُزِقْنا مِن قَبْلُ وَ أُتواْ بِهِ مُتَشابِهًا وَ لَهُمْ فیها أزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فیها خالِدونَ»{به کسانی که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بشارت بده که باغهایی از بهشت برای آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاری است. هر زمان که میوه‌ای از آن، به آنان داده شود، می‌گویند: «این همان است که قبلا به ما روزی داده شده بود.» و میوه‌هایی که برای آنها آورده می‌شود، همه یکسان هستند. و برای آنان همسرانی پاک و پاکیزه است، و جاودانه در آن خواهند بود.}(بقره/25)، منظور از «کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند»، علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام و جانشینان بعد از او و شیعیان آن‌ها هستند.

همچنین، در آیه بعد، منظور از عبارت «یُضِلُّ بِهِ کَثیرًا وَ یَهْدی بِهِ کَثیرًا»{خدا جمع زیادی را با آن گمراه، و گروه بسیاری را هدایت می‌کند}، علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است که دشمنانش به واسطه او گمراه و دوستانش به وسیله او هدایت می‌شوند. و در ادامه، عبارت «وَ ما یُضِلُّ بِهِ إلّا الْفاسِقینَ» یعنی هر کس از ولایت او خارج شود، فاسق است.

و همچنین، در آیه 38، منظور از عبارت «فَإمّا یَأْتیَنَّکُم مِنّی هُدًی»{هرگاه هدایتی از طرف من برای شما آمد}، علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.