عبدالله بن موسی: دو مرد در مورد امامت به مشاجره پرداختند و به داوری شریک بن عبدالله رضایت داده، نزد وی آمدند. شریک گفت: مرا اعمش از شقیق از سلمه از حذیفة بن یمان روایت کرده که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «خداوند عزّوجل علی را ستون خیمه بهشت آفریده است. هرکس به او تمسک کند، بهشتی خواهد بود».
آن مرد این ادعا را بسیار بزرگ دانست و گفت: ما این حدیث را نشنیده‌ایم، برویم نزد ابن درّاج. نزد وی رفته و ماجرای خود را برایش بازگو نمودند. ابن دراج گفت: از این موضوع تعجّب می‌کنید؟! مرا أعمش از ابوهارون عبدی از ابوسعید خدری روایت کرد که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند ستونی از نور آفرید و آن را از وسط عرش خود آویخت، جز علی و هرکس از شیعیانش که ولایت او را پذیرفته باشد، دستش به آن نمی‌رسد».
آن مرد گفت: اینکه شبیه قبلی بود! نزد وکیع برویم. نزد وکیع رفته و ماجرا را برای وی بازگو کردند. وی گفت: آیا از این تعجّب می‌کنید؟ مرا أعمش از ابوصالح از ابوسعید خدری روایت کرد که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «کسی قادر به رسیدن به ارکان عرش نیست مگر علی و هرکس از شیعیانش که ولایت او را پذیرفته باشد».
راوی گوید: پس آن مرد به ولایت علی علیه السّلام اعتراف نمود.
