ربیعه سعدی: حذیفة بن یمان در زمان عثمان، حاکم مدائن بود. وقتی علی علیه‌السّلام امیر مؤمنان شد، نامه‌ای به حذیفه نوشت و به او گفت که مردم با او بیعت کرده‌اند. حذیفه هم که علیل و ناتوان شده بود، صاف نشست و سه‌بار گفت: به خدا قسم، حقیقتاً امیرالمؤمنین حقیقی
عبدالوهاب ثقفی: امام جعفر صادق علیه‌السلام به حُمران [بن اعین] نگاه کرد، به گریه افتاد و فرمود: ای حمران، از مردم تعجب می‌کنم که در مورد سخنان رسول خدا(ص) چگونه غفلت و فراموش کردند یا خود را به فراموشی زدند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله زمانی که در بستر بیماری افتاد، مردم
امام صادق علیه‌السلام: مردم از فرموده رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره علی علیه‌السلام در روز غدیرخم غفلت کردند، همان‌طور که از فرمایشات ایشان در «مشربه اُمّ ابراهیم» غفلت کردند. در آن روز، مردم به دیدار ایشان می‌آمدند. علی علیه‌السلام خواست به رسول خدا(ص) نزدیک شود اما جا نبود. وقتی پیامبر اکرم(ص)
