مصداق واقعی صاحبفضیلت کیست؟
امام باقر علیهالسلام درباره آیه: «وَ یُؤْتِ کُلَّ ذی فَضْلٍ فَضْلَهُ»{به هر صاحب فضیلتی، به مقدار فضیلتش ببخشد}(هود/3) میفرماید: او علی بن ابی طالب علیهالسلام است.
امام باقر علیهالسلام درباره آیه: «وَ یُؤْتِ کُلَّ ذی فَضْلٍ فَضْلَهُ»{به هر صاحب فضیلتی، به مقدار فضیلتش ببخشد}(هود/3) میفرماید: او علی بن ابی طالب علیهالسلام است.
زاذان: شنیدم که امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیهالسلام میفرماید: اگر بالشی دو تا گردد و بر روی آن بنشینم[=مجلسی مهیا گردد]، میان اهل تورات با توراتشان، میان اهل انجیل با انجیلشان، میان اهل زبور با زبورشان و میان مسلمانان با قرآنشان چنان قضاوت میکنم که نزد خداوند متعال بالا
عبّاد بن عبدالله: مردی در حضور امیرالمؤمنین علیهالسلام برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین، مرا از مصداق آیه «أفَمَنْ کانَ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسىٰ اماما وَ رَحْمَةً»{آیا کسی که از جانب پروردگارش بر حجّتی روشن است و شاهدی از [خویشان] او، پیرو
امام صادق علیهالسلام فرمود: [در آیه هفدهم سوره هود، منظور از] آنکه از جانب پروردگارش دارای حجت روشنی است، رسول خدا صلیاللهعلیهوآله است و آن شاهدی که خویشاوند و پیرو اوست، امیرالمؤمنین علیهالسلام و بعد از او جانشینان او یکی پس از دیگری هستند.
سلیم بن قیس: مردی به امیرالمؤمنین علیهالسلام عرض کرد: مرا از بهترین فضیلتی که در شماست آگاه کنید. حضرت فرمود: همان که خداوند در قرآنش نازل کرده است. آن شخص پرسید: خداوند در قرآن درباره شما چه نازل کرده است؟ فرمود: مصداق «شاهِدٌ مِنْه» در آیه «أ فَمَن کانَ عَلی
امام رضا علیهالسلام: در یک روز جمعه، امیرالمؤمنین علیهالسلام خطبه نماز خواند و فرمود: قسم به کسی که دانه را شکافت و جنبدگان را آفرید،کسی از قریش نیست که بر او ستمی روا شده باشد مگر آنکه درباره او آیهای نازل شده است. مردی از جا برخاست و گفت: یا
امام صادق علیهالسلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله در پایان نماز خود دستها را بلند کرد و به گونهای که مردم بشنوند، در حق امیرالمؤمنین علیهالسلام دعا فرمود و گفت: خداوندا، محبّت علی را در دل مؤمنان و هیبت و عظمت او را در دل منافقین جای بده!
ابن عباس: در آیه «وَ اسْتَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إنَّها لَکَبیرَةٌ إلّا عَلَی الخاشِعین»{از شکیبایی و نماز یاری جویید. به راستی این [کار] گِران است، مگر بر فروتنان}(بقره/45)، منظور از خاشع و فروتن در نماز و روی آورنده به آن، رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی