امام کاظم علیه‌السلام آیات «وَ اصْبِرْ عَلیٰ ما یَقولونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمیلًا * وَ ذَرْنی وَالْمُکَذِّبینَ أُوْلِی النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ قَلیلاً»( مزّمل/10-11) را اینگونه معنا کردند: در برابر آنچه درباره تو می‌گویند صبوری کن و به طرز شایسته‌ای از آنان دوری کن. و مرا با تکذیب‌کنندگان صاحب‌نعمتی که وصی تو
ابن عباس: وقتی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به معراج بردند، جبرئیل او را به نهری برد که نام آن «نور» بود و مصداق آیه: «جَعَلَ الظُّلُماتِ و النّور»(انعام/1). وقتی به آن نهر رسیدند، جبرئیل به او گفت: ای محمّد، به برکت خدا از این نهر عبور کن که خداوند
مفضّل بن عمر: از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «بَل کَذَّبواْ بِالسّاعَةِ وَ أعْتَدْنا لِمَن کَذَّبَ بِالسّاعَةِ سَعیرًا» {آنها رستاخیز را دروغ خواندند، و برای هر کس که رستاخیز را دروغ خوانَد آتشِ سوزان آماده کرده‌ایم.}(فرقان/11) سؤال کردم؛ به من فرمود: خداوند سال را دوازده ماه آفرید و هر کدام
پیامبر صلی الله علیه و آله: در آیه «وَ کَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ»{به خدا دروغ میبندد در حالی که راستی به روشنی نزدش آمده}(زمر/32)، منظور از «صدق» علی بن ابی طالب علیه‌السلام است. امام صادق و امام رضا علیهما‌السلام نیز فرمود‌ه‌اند: منظور از «صدق»، محمّد و علی صلوات الله علیهما
امام باقر علیه‌السلام در مورد آیه «أوْ تَقولَ لَوْ أنَّ اللَّهَ هَدانی لَکُنتُ مِنَ الْمُتَّقین»{اگر خدا هدایتم می‌کرد، مسلّماً از پرهیزگاران بودم}(زمر/57) فرمود: منظور، هدایت به سوی ولایت علی علیه‌السلام است. و خداوند ایشان را پاسخ داده و می‌فرماید: «بَلیٰ قَدْ جاءَتْکَ آیاتی فَکَذَّبْتَ بِها وَ اسْتَکْبرْتَ وَ کُنتَ مِنَ
پیامبر صلی الله علیه و آله: خداوند پنج چیز را بر مردم فرض نمود و آنها چهارتای آن را گرفته و یکی را رها کردند که نماز و زکات و روزه و حج است. اصحاب گفتند: پس آن یکی که ترک کردند چیست؟ فرمود: ولایت علی بن أبی طالب. عرض
عبدالله بن عمر: از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره علی بن أبی‌طالب علیه السّلام پرسیدم، فرمود: مردم را چه می‌شود که منکر کسی می‌شوند که نزد خدا منزلتی همچون منزلت من دارد؟! بدانید که هرکس علی را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هرکس مرا دوست داشته باشد
پیامبر صلی الله علیه و آله: یا علی، خوشا به حال کسی که تو را دوست میدارد و وای بر کسی که تو را تکذیب نمود و درباره تو دروغ بگوید.
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه «إنَّما وَلیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ…» نازل شد، جمعی از صحابه در مسجد مدینه گرد آمده و نظر یکدیگر درباره این آیه را جویا می‌شدند. یکی گفت: ما اگر این آیه را نپذیریم، تمام آیات قرآن را نپذیرفته‌ایم، و اگر بدان ایمان آوریم، زیر بار ذلتی
امام صادق علیه‌السلام: آیه «فَما یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدّین»{چه چیز، تو را بعد [از این] به تکذیب جزا وا میدارد؟}(تین/7) [منظور از دین]، علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.
