واحدی: علی علیه‌السلام در مقابل دریافت مقداری جو، مسئولیت آبیاری شب تا صبح نخلستانی را بر عهده گرفت. وقتی اجرت خود را گرفت، با آن سه صاع[حدود 12 مُشت با دو دست] جو خرید. ثلث آن را تبدیل به آرد کرد که از آن غذایی پختند. پس، مسکینی آمد و
ابوسعید خدری: روزی به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدم که به من فرمود: ای ابوسعید! خداوند را در زیر عرش ستونی است که همچون خورشید که زمین را برای مردم روشن می‌کند، بهشت را برای بهشتیان روشن می‌سازد، جز علی و دوستدارانش به آن دست نمی‌یابد.
علی علیه‌السلام فرمود: آیه «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ» درباره من نازل شده است؛ کما اینکه آیات «أُوْلائِکَ هُمُ الْوارِثونَ * الَّذینَ یَرِثونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فیها خالِدون»{آنان همان وارثانند، همانان که بهشت را به ارث می برند و در آنجا جاودان می مانند}(مؤمنون/10-11) نیز در حق من نازل شده است.
ابوهریره: رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز صبح را با ما اقامه نمود و سپس فرمود: جبرئیل فرود آمد و گفت: ای محمّد، خداوند ستونی در بهشت قرار داده که یک ثلث آن یاقوتی است سرخ و یک ثلث آن زمرّدی است سبز و ثلث دیگر آن از
جُویریه بن مُسهِر: وقتی همراه امیرالمؤمنین علیه السلام راهی جنگ صفین شدیم و به بلندی‌های کربلا رسیدیم، ایشان در گوشه‌ای از سپاه ایستاد، به چپ و راست نگاه کرد و اشک ریخت و گفت: به خدا این جا توقفگاه و محل مرگ آن‌ها است. گفته شد: ای امیرالمؤمنین این جا
ابوسعید خُدری گوید: نشانه منافق بودن، دشمنی با علی بن أبی طالب بود. روزی در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به همراه جمعی از مهاجرین و انصار که من هم در میان ایشان بودم، در مسجد بود، علی علیه السّلام وارد شد و از همه عبور
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس دوست دارد که به شاخه یاقوت سرخی که خداوند در بهشت عدن کاشته، چنگ بزند، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک بجوید.
عبدالله بن عمر: از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره علی بن أبی‌طالب علیه السّلام پرسیدم، فرمود: مردم را چه می‌شود که منکر کسی می‌شوند که نزد خدا منزلتی همچون منزلت من دارد؟! بدانید که هرکس علی را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هرکس مرا دوست داشته باشد
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، اگر بنده‌ای به اندازه زمان اقامت نوح در قومش خدا را عبادت کند و به اندازه کوه اُحد طلا داشته باشد و آن را در راه خدا انفاق نماید و عمرش چنان طولانی شود که هزار حج به جا آورد
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هر کس که بمیرد در حالی که ذره‌ای از حُبّ علی بن أبی طالب علیه‌السلام در قلبش باشد، خداوند عزّوجل او را وارد بهشت می‌کند.
