بغض

رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس با ما اهل بیت دشمنی کند، منافق است.

عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله از خانه زینب دخت جحش بیرون آمد تا اینکه به خانه اُمّ سلمه آمد. شخصی آمد و در زد. پیامبر فرمود: ای اُمّ سلمه، برخیز و در را برای وی باز کن. عرض کرد: یا رسول الله، این کیست که

رسول خدا صلی الله علیه و آله: یا علی، خداوند تو را به زیوری آراسته که احدی از بندگان را به زینتی محبوب‌تر از آن نزد خدا نیاراسته است؛ تو را به پارسایی در دنیا آراسته، و تو را چنان قرار داد که چیزی از دنیا نگیری و دنیا نیز

انس بن مالک: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم و جمعی از یارانش حضور داشتند. عرض کردند: یا رسول الله، ما شما را بیشتر از فرزندان و خودمان دوست می‌داریم. سپس علی علیه السّلام وارد شد و پیامبر فرمود: یا أباالحسن، نزد من بیا. کسی که

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکه خدای عزّوجل را دیدار کند در حالی که کینه علی را به دل داشته باشد، همچون یک یهودی با خدا دیدار می‌کند.

پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: تو از جهتی مانند عیسی علیه السلام می‌مانی؛ مسیحیان آنقدر او را دوست داشتند تا اینکه به کفر افتادند و یهودیان چنان با او به دشمنی پرداختند که کافر شدند. (تو نیز اینچنین هستی)

علی علیه السّلام: به خدا سوگند اگر تمام دنیا را یک‌جا به منافق بدهم، مرا دوست نخواهد داشت، و اگر با این شمشیر بر بینی مؤمن بزنم، باز هم مرا دوست خواهد داشت، زیرا من شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی، جز مؤمن تو

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس علی را دوست بدارد، در حقیقت مرا دوست داشته و هرکس با علی دشمنی کند، با من دشمنی کرده است.

عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله را دیدم که دست علی علیه السّلام را گرفته و به وی فرمود: خدا ولیّ من است و من ولیّ تو هستم، و دشمن هر که با تو دشمنی کند، و در صلحم با هر که با تو در صلح