ایمان

‌امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «یا أیُّها الَّذینَ ءامَنواْ لا تَتَّخِذواْ ءاباءَکُمْ وَ إخْوانَکُمْ أوْلیاءَ إنِ اسْتَحَبّواْ الْکُفْرَ عَلَی الایمان»{ای کسانی که ایمان آورده اید، اگر پدرانتان و برادرانتان کفر را بر ایمان ترجیح دهند [آنان را] به دوستی نگیرید}(توبه/23) فرمود: «ایمان» ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.

‌امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیه «وَ مَن یَکْفُرْ بِالْایمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الاَخِرَةِ مِنَ الخاسِرینَ»{و هر کس در ایمان خود شک کند، قطعاً عملش تباه شده و در آخرت از زیانکاران است}(مائده/5) می‌فرماید: ایمان در بطن قرآن، علی بن ابی طالب است و هرکس منکر ولایت

روزی پیامبر صلی الله علیه و آله  به صحابه خود فرمود: کدام یک از شما تمام عمر را روزه می‌گیرد و شب‌ها را به احیا می‌گذراند و قرآن را ختم می‌کند؟ سلمان عرض کرد: من، یا رسول الله. آنگاه یکی از حاضران به خشم آمد و گفت: سلمان مردی از

‌امام باقر و ‌امام صادق علیهماالسلام درباره آیه «إنَّ الَّذینَ کَفَروا یُنادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أکْبَرُ مِنْ مَقْتِکُمْ أنْفُسَکُمْ إذْ تُدْعَوْنَ إلَی الْإیمانِ فَتَکْفُرونَ»{کسانی را که کافر شدند روز قیامت صدا می‌زنند که عداوت و خشم خداوند نسبت به شما از عداوت و خشم خودتان نسبت به خودتان بیشتر است، چرا

‌امام باقر علیه‌السلام مصداق آیه «إنَّ الَّذینَ ءامَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ لَهُمْ أجْرٌ غَیرُ مَمْنونٍ»{کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پاداشی بی پایان دارند}(فصلت/8) را علی بن ابی طالب دانستند عرض شد: در مورد آیه «فَما یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدّین»{پس چه چیز، تو را بعد [از این] به تکذیب