اولین کسی بود که ایمان آورد
ابن عباس: علّت نامیدن علی علیه‌السلام به «امیرالمؤمنین» آن است که او اولین کسی بود که ایمان آورد.
ابن عباس: علّت نامیدن علی علیه‌السلام به «امیرالمؤمنین» آن است که او اولین کسی بود که ایمان آورد.
جابر بن عبدالله انصاری: در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نشسته بودیم که علی علیه‌السلام آمد. رسول خدا(ص) به او نگاه کرد و فرمود: شکر خدایی که شریک ندارد! عرض کردیم: درست است یا رسول الله، شکر خدایی که شریک ندارد، ولی تصوّر می‌کنیم شما چون از چیزی متعجّب شده‌اید، این
ابن عباس: منظور از آیه «إنَّ الْإنسانَ لَفی خُسْرٍ»{بی‌شک انسان در زیان‌کاری بزرگی است}(عصر/2) ابوجهل است. و منظور از آیه «إلّا الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ»{جز کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند}(عصر/3) علی علیه‌السلام و سلمان هستند. و منظور از «اولین پیشگامان» در آیه «وَ السّابِقونَ الْأوَّلونَ
امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام درباره آیه «وَ إنّی لَغَفّارٌ لِمَن تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحًا ثُمَّ اهْتَدیٰ»{من هر که را توبه کند، و ایمان آورد، و عمل صالح انجام دهد، سپس هدایت شود، می‌آمرزم}(طه/۸۲) فرمود: یعنی به ولایت ما هدایت شود.
ابن مسعود: پیامبر(ص) در بستر مرگ بود و من برای عیادت پیش ایشان رفتم. وقتی وارد مسجد شدم، مردم را دیدم که آن چنان ساکت بودند انگار پرنده روی سرشان لانه کرده باشد! در همین لحظات، امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام آمد و به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سلام کرد. در
امام باقر علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سواره در حرکت بود و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام پیاده. پیامبر(ص) به او فرمود: اباالحسن، یا سوار شو یا برگرد؛ چون که خدا به من دستور داده اگر سواره بودم تو هم سواره باشی و اگر پیاده بودم تو هم پیاده باشی، و
ابن عباس: عبدالله بن اُبَیّ و دوستانش با جمعی از صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مواجه شدند. عبدالله به همراهانش گفت: ببینید به این احمق‌ها چه می‌گویم! ناگهان، دست علی علیه‌السلام را گرفت و گفت: آفرین به پسرعموی رسول خدا و داماد او، سرور بنی‌هاشم بعد از رسول خدا. علی صلوات الله
امام باقر علیه‌السلام درباره مفهوم آیات «وَ الَّذینَ یَدْعونَ مِن دونِ اللَّهِ لا یَخْلُقونَ شَیْئاً وَ هُمْ یُخْلَقونَ* أمْواتٌ غَیْرُ أحْیاءٍ وَ ما یَشْعُرونَ أیّانَ یُبْعَثونَ * إلٰهُکُمْ إلٰهٌ واحِدٌ فَالَّذینَ لا یؤْمِنونَ بِالآخِرَةِ قُلوبُهُمْ مُنْکِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرونَ * لا جَرَمَ أنَ اللَّهَ یعْلَمُ ما یسِرّونَ وَ ما یعْلِنونَ
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «رَبَّنا إنَّنا سَمِعْنا مُنادیًا یُنادی لِلْایمانِ أنْ آمِنواْ بِرَبِّکُمْ فَامَنّا»{پروردگارا، ما شنیدیم که دعوت‌کننده‌ای به ایمان دعوت می‌کند که: «به پروردگار خود ایمان بیاورید».}(آل عمران/193) فرمود: منظور امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که از آسمان ندا آمد که به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله ایمان بیاور و او هم به
امام باقر علیه‌السلام: ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام همان ریسمانی است که خداوند در آیه «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا»{همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید}(آل عمران/103) آن را بیان کرده است. هرکس به این ریسمان متوسل شود، مؤمن است و کسی که رهایش کند،
