عبد قیس: در جنگ جمل، علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) آمد و وسط دو سپاه ایستاد در حالی که کجاوه عایشه را مردان بنی‌ضبه احاطه کرده بودند. فرمود: طلحه و زبیر کجا هستند؟ زبیر از صف سپاه بیرون آمد و تا نزدیک علی علیه‌السلام جلو رفت. امیرالمؤمنین(ع) به او فرمود: ای زبیر، چه انگیزه‌ای
انس بن مالک: من و ابوذر و سلمان و زید بن ثابت و زید بن ارقم، پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم که حسن و حسین علیهماالسّلام وارد شدند. پیامبر(ص) ایشان را بوسید. ابوذر هم بلند شد و خودش را به آن دو رساند و دستشان را بوسید و پیش ما
سلمان فارسی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در خطبه‌ای به ما فرمود: ای مردم، به زودی از بین شما خواهم رفت. شما را درباره خاندانم سفارش به خیر می‌کنم، مبادا بدعت‌گذاری کنید. زیرا هر بدعتی مساوی با گمراهی است و جایگاه هر گمراهی به همراه صاحبش در آتش است. ای مردم، بعد
ابن عباس: به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم. دیدم که حسن(ع) بر روی شانه و حسین(ع) روی زانوی ایشان بودند و آن حضرت ایشان را غرق بوسه کرد و فرمود: خدایا، با دوستان‌شان دوست و با دشمنان‌شان دشمن باش! بعد فرمود: ای ابن عباس، می‌بینم روزی را که موی سفیدش
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: من شما را بر حوض [کوثر] وارد می‌کنم و تو ای علی! ساقی هستی. حسن(ع) دورکننده نااهلان از آن حوض و حسین(ع) امرکننده به آن است. علی بن حسین(ع) پیش‌رونده به سوی آب و محمّد بن علی(ع) توزیع‌کننده آب و جعفر بن محمّد(ع) سوق‌دهنده به سوی آب است.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: ای علی، من بیم‌دهنده اُمّت خود هستم و تو هدایت‌کننده آنان. حسن(ع) فرمانده آنان است و حسین(ع) راهبر آنان. علی بن حسین(ع) جمع‌کننده و گردآورنده آنان است و محمّد بن علی(ع) عارف و شکیبای آنان و جعفر بن محمّد(ع) کاتب و دانشمند آنان است. موسی بن جعفر(ع) حسابگر
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به من فرمود: هرکس دوست دارد خدای عزّوجلّ را در حالت ایمان و پاکی دیدار کند و از وحشت بزرگ قیامت غمگین نباشد، باید ولایت تو را بپذیرد. همچنین ولایت حسن(ع) و حسین(ع)، علی بن حسین(ع)، محمّد بن علی(ع)، جعفر بن محمّد(ع)، موسی بن جعفر(ع)،
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: جبرئیل از طرف خدا به من گفت: هرکس بداند که خدایی به غیر از من نیست و یکتا و تنهایم و اینکه محمّد بنده و فرستاده من است، و علی‌بن‌ابی‌طالب خلیفه من و امامانی که از فرزندان او هستند حجّت‌های من هستند، به
موسی بن جعفر علیه‌السلام: از رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد «طوبا» سؤال شد، فرمود: درختی است در بهشت که ریشه‌ی آن در خانه‌ی من و شاخ و برگ آن در خانه‌های بهشتیان است. بار دیگر همین سؤال را از آن حضرت کردند، فرمود: درختی است که
امام کاظم علیه‌السلام آیات «وَ اصْبِرْ عَلیٰ ما یَقولونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمیلًا * وَ ذَرْنی وَالْمُکَذِّبینَ أُوْلِی النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ قَلیلاً»( مزّمل/10-11) را اینگونه معنا کردند: در برابر آنچه درباره تو می‌گویند صبوری کن و به طرز شایسته‌ای از آنان دوری کن. و مرا با تکذیب‌کنندگان صاحب‌نعمتی که وصی تو
