امام صادق علیه‌السّلام: مردی پیش اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام رفت و گفت: السّلام علیک یا امیرالمؤمنین. امام بلند شد و ایستاد و فرمود: صبر کن، این نام برازنده کسی غیر از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام نیست و خدا این عنوان را بر او گذاشته است. هر کس غیر از ایشان، این نام را
امام حسین علیه‌السّلام: بریده اسلمی به من گفت: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ما دستور داد که به پدرت با لقب «امیرالمؤمنین» سلام کنیم.
سعد بن ابی‌وقّاص: معاویة بن ابی‌سفیان به من گفت: چرا به ابوتراب ناسزا نگفتی؟ گفتم: تا وقتی که سه جمله رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را درباره او به خاطر می‌آورم، هرگز به او ناسزا نمی‌گویم، زیرا اگر کسی حتی یکی از آنها را داشته باشد، پیش من از داشتن شتران سرخ
ابن عباس درباره آیه «فَسْئَلواْ أهْلَ الذِّکْرِ إن کُنتُمْ لا تَعْلَمون»{اگر نمی‌دانید، از اهل دانش و اطلاع بپرسید}(نحل/43) می‌گوید: منظور از «اهل ذکر»، اهل‌بیت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله یعنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین هستند که اهل عقل و علم و سخنوری بودند. آنها اهل بیت نبوّت هستند و معدن
جابر جُعفی: از امام صادق علیه‌السلام درباره تفسیر آیه «وَ إنَّ مِن شیعَتِهِ لَإبراهیم»{بی‌تردید، ابراهیم از پیروان اوست}(صافات/83) پرسیدم. ایشان فرمود: وقتی خدای سبحان، ابراهیم(ع) را آفرید و چشمش را بینا کرد، نگاه کرد و نوری در کنار عرش دید. گفت: خدایا، این نور چیست؟ فرمود: این نور محمد(ص)، برگزیده
ابن عباس درباره آیه «قُل لا أسئَلُکُمْ عَلَیْهِ أجْرًا إلّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبیٰ»{[ای پیامبر] بگو: غیر از دوستیِ نزدیکانم، مزدی از شما نمی‌خواهم}(شوری/23) روایت می‌کند: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سؤال شد: این نزدیکانی که باید آنها را دوست داشته باشیم، چه کسانی هستند؟ ایشان سه بار فرمود: علی(ع)، فاطمه(س) و
امام حسین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: جایگاه ابوبکر پیش من، مثل گوش است. و منزلت عمر پیش من، مثل چشم است. و جایگاه عثمان پیش من، مثل جایگاه قلب است. فردای آن روز، در حالی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام همراه ابوبکر، عمر و عثمان بود، پیش پیامبر(ص) رفتیم و عرض
ابن مسعود: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفتم و سلام کردم و گفتم: یا رسول الله، حق را به من نشان بدهید به طوری که واضح باشد و بتوان آن را دید. فرمود: ای پسر مسعود، وارد اتاق شو و ببین چه می‌بینی! وارد اتاق شدم و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام
جابر بن عبدالله انصاری: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم: ای پسر رسول خدا(ص)، گروهی معتقدند که خدای تبارک و تعالی امامت را در نسل حسن(ع) و حسین(ع) قرار داده است. ایشان پاسخ داد: به خدا قسم دروغ گفتند! مگر نشنیده‌اند که خدای متعال فرموده است: «وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقیَةً
امّ سلمة: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره آیه «فَاُوْلٰئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِم مِنَ النَّبیّینَ وَ الصِّدّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصّالِحینَ وَ حَسُنَ اُولٰئِکَ رَفیقا»{در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته؛ یعنی با پیامبران و صدّیقان و شهیدان و صالحین. و آنان چه رفیقان نیکویی
