اصبغ بن نباته از امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره مفهوم آیات «أنِ اشْکُرلی وَ لِوالِدَیْکَ إلَیَّ الْمَصیرُ * وَ إن جاهَداکَ عَلی أن تُشْرِکَ بی ما لَیْسَ لَکَ بِه عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْروفًا وَاتَّبِعْ سَبیلَ مَنْ أنابَ إلَیَّ ثُمَّ إلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُم بِما کُنتُمْ تَعْمَلونَ»{شکرگزارِ من و والدینت
سُلَیم بن قیس: علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام فرمود: روزی با مردی برخورد کردم که به من گفت: «محمّد مثل درخت خرمایی است که در خاکروبه روییده باشد!». پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفتم و ماجرا را برای ایشان تعریف کردم. پیامبر(ص) عصبانی شد و بالای منبر رفت. انصار، وقتی عصبانیت پیامبر(ص) را دیدند
سُلَیم بن قیس هلالی: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: هر آیه‌ای از قرآن که به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل شد، بر من خواند و املا میگفت و من آن را با خطّ خودم نوشتم. تأویل و تفسیر آیات، ناسخ و منسوخ آن و محکم و متشابه آن را هم به من یاد
عبد الله بن عُمَر: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: ای مردم، بدانید امیرالمؤمنین علیه‌السلام در میان شما همانند ستاره‌ی درخشان در آسمان است و وقتی طلوع کند اطراف خود را روشن می‌کند. ای مردم، بدانید که من این سخن را به این دلیل به شما گفتم که
رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای فلانی، من تو را از خوردن این انار [بهشتی] منع نکردم، بلکه خدا آن را به من و وصیّم هدیه داده و آن را در این دنیا، بر غیر از «نبی» و «وصی» حرام کرده است. پس، تسلیم خواست خدا باش؛ اگر
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: یا علی، تو برادر منی و من برادر تو. من برای نبوّت برگزیده شده‌ام و تو برای امامت انتخاب شده‌ای. من صاحب تنزیل قرآنم و تو صاحب تأویل آن و من و تو پدران این اُمّت هستیم. ای علی، تو وصی و جانشین، وزیر، وارث و
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مسجد خود را در مدینه ساخت و درِ خانه خود را رو به سمت آن قرار داد و مهاجران و انصار هم درِ خانه‌های خود را به سمت مسجد قرار دادند، خدای عزّوجل خواست که پیامبر و خاندان بزرگوارش را به وسیله فضیلتی
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز عرفه از شهر بیرون آمد و فرمود: ای مردم، خداوند در این روز به شما مباهات کرده تا شما را به طور عام و علی را به طور خاص بیامرزد. سپس فرمود: ای علی، به من نزدیک شو. پس علی علیه
عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله از خانه زینب دخت جحش بیرون آمد تا اینکه به خانه اُمّ سلمه آمد. شخصی آمد و در زد. پیامبر فرمود: ای اُمّ سلمه، برخیز و در را برای وی باز کن. عرض کرد: یا رسول الله، این کیست که
حارثه بن زید گفت: وقتی عمر بن خطاب به هنگام خلافتش به حج رفت من هم همراهش بودم. شنیدم که به هنگام طواف میگفت: پروردگارا! می‌دانی که به خانه ات آمده‌ام و از پرده پوشی تو آگاه هستم. وقتی مرا دید سخنش را قطع کرد، اما من آن را به
