از لحن کلامشان پیداست
ابوسعید خُدری و جابر بن عبدالله انصاری درباره آیه «وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فی لَحْنِ الْقَوْلِ»{می‌توانی آنها را از طرز سخنانشان بشناسی}(محمد/30) گفته‌اند: منظور این است که آنها را از شدت دشمنی با علی بن ابی‌طالب، خواهی شناخت.
ابوسعید خُدری و جابر بن عبدالله انصاری درباره آیه «وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فی لَحْنِ الْقَوْلِ»{می‌توانی آنها را از طرز سخنانشان بشناسی}(محمد/30) گفته‌اند: منظور این است که آنها را از شدت دشمنی با علی بن ابی‌طالب، خواهی شناخت.
جابر بن عبدالله و ابوسعید خدری: ما منافقان را در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله به دشمنی‌شان با علی می‌شناختیم.
ابوسعید خدری: روزی به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدم که به من فرمود: ای ابوسعید! خداوند را در زیر عرش ستونی است که همچون خورشید که زمین را برای مردم روشن می‌کند، بهشت را برای بهشتیان روشن می‌سازد، جز علی و دوستدارانش به آن دست نمی‌یابد.
ابوسعید خُدری گوید: نشانه منافق بودن، دشمنی با علی بن أبی طالب بود. روزی در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به همراه جمعی از مهاجرین و انصار که من هم در میان ایشان بودم، در مسجد بود، علی علیه السّلام وارد شد و از همه عبور
در زمان خلافت ابوبکر، شش نفر از قریش نزد ابوسعید خُدری آمده و گفتند: ای ابوسعید، این مرد کیست که چنین سخنان متناقض درباره وی گفته می‌شود؟ گفت: درباره چه کسی می‌پرسید؟ گفتند: درباره علی بن أبی طالب. گفت: شما در مورد مردی از من سؤال می‌کنید که از خرزهره
ابوسعید خُدری: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که مردی نزد آن حضرت آمد و عرض کرد: یا رسول الله، مرا از کلام خدای عزّوجل به ابلیس که فرمود: «أسْتَکْبَرْتَ أمْ کُنتَ مِنَ الْعالین»{آیا تکبّر کردی یا از برترینها بودی؟}(ص/75) آگاه فرمایید که اینان که
