آیه 44 سوره اعراف

امام موسی بن جعفر علیهماالسلام: در آیه «فَأذَّنَ مُؤَذِّنُ بَیْنَهُمْ أن لَعْنَةُ اللَّهِ عَلی الظّالِمینَ»{فریادزننده‌ای میان [اهل بهشت و جهنم] با صدای بلند اعلام می‌کند که: «لعنت خدا بر ستمکاران»}(اعراف/44)، منظور از «مؤذّن» امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که آن‌چنان ندایی برمی‌آورد که همه خلایق بشنوند.

امام باقر علیه‌السلام: مقصود از مؤذن در آیه «وَ نَادَی أَصحابُ الجنَّةِ أَصحابَ النَّار أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنُ بَیْنهمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلی الظَّالِمِینَ»{و بهشتیان به دوزخیان می‌گویند: «ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود