امام باقر علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله آب وضو طلبید. وقتی از انجام وضو فارغ شد، دست علی بی ابی طالب علیه‌السلام را در دست خود گرفت و فرمود: «أَنْتَ مُنْذِرٌ»{تو هشدار دهنده‌ای}(رعد/7). سپس دست علی بن ابی طالب علیه‌السلام را روی سینه خود گذاشت و فرمود:
امام باقر علیه‌السلام درباره تأویل آیه «وَ شاقّواْ الرَّسولَ مِن بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الهُدیٰ»{پس از آنکه راه هدایت بر آنان آشکار شد، با پیامبر در افتادند}(محمد/32) فرمود: در مورد علی بن ابی طالب علیه‌السلام نازل شده است.
امام کاظم علیه‌السلام: معنی عبارت قرآنی «هُوَ الَّذی أرْسَلَ رَسولَهُ بِالْهُدیٰ وَ دِینِ الْحَق»{او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین درست، فرستاد} چنین است که: خداوند خود به پیامبر صلی الله علیه و آله مسأله ولایت و وصیت را امر فرمود؛ زیرا ولایت، دین حق است تا
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: آیه‌ای در قرآن نازل نشده است مگر اینکه من بدانم کجا نازل شده، درباره چه کسی نازل شده، درباره چه چیزی نازل شده و در دشت یا کوه نازل شده است. گفته شد: چه آیه‌ای درباره خودتان نازل شده است؟ فرمود: اگر نمی‌پرسیدید، نمی‌گفتم! آیه «إنَّما أنتَ
اباصلت هروی: مأمون از امام رضا علیه‌السلام درباره آیه «الَّذینَ کانَتْ أعْیُنُهُمْ فی غِطاءٍ عَن ذِکْری وَ کانواْ لا یَسْتَطیعونَ سَمْعًا»{کسانی که چشمان [بصیرت] شان از یاد من در پرده بود، و توانایی شنیدن [حق] نداشتند}(کهف/101) پرسید. امام رضا علیه‌السلام فرمود: چشم پوشیده مانع از ذکر خدا گفتن نمی‌شود و
زاذان: شنیدم که امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه‌السلام می‌فرماید: اگر بالشی دو تا گردد و بر روی آن بنشینم[=مجلسی مهیا گردد]، میان اهل تورات با توراتشان، میان اهل انجیل با انجیلشان، میان اهل زبور با زبورشان و میان مسلمانان با قرآنشان چنان قضاوت می‌کنم که نزد خداوند متعال بالا
عبّاد بن عبدالله: مردی در حضور امیرالمؤمنین علیه‌السلام برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین، مرا از مصداق آیه «أفَمَنْ کانَ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسىٰ اماما وَ رَحْمَةً»{آیا کسی که از جانب پروردگارش بر حجّتی روشن است و شاهدی از [خویشان] او، پیرو
امام صادق علیه‌السلام فرمود: [در آیه هفدهم سوره هود، منظور از] آنکه از جانب پروردگارش دارای حجت روشنی است، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است و آن شاهدی که خویشاوند و پیرو اوست، امیرالمؤمنین علیه‌السلام و بعد از او جانشینان او یکی پس از دیگری هستند.
امام رضا علیه‌السلام: در یک روز جمعه، امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطبه نماز خواند و فرمود: قسم به کسی که دانه را شکافت و جنبدگان را آفرید،کسی از قریش نیست که بر او ستمی روا شده باشد مگر آنکه درباره او آیه‌ای نازل شده است. مردی از جا برخاست و گفت: یا
امام صادق علیه‌السلام: منظور از «شاهد» و «مشهود» در آیه سوم سوره بروج، پیامبر صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستند.
