پیامبر

ابوهُریره: رسول خدا صلی الله علیه و آله روزی به عمر خطّاب فرمود: ای عمر، در بهشت درختی وجود دارد که شاخ و برگ آن همه‌ی خانه‌ها و مجالس و کاخ‌های بهشتی را پوشش می‌دهد، ریشه‌ی این درخت در خانه‌ی من است. سه روز از این موضوع گذشت و پیامبر

موسی بن جعفر علیه‌السلام: از رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد «طوبا» سؤال شد، فرمود: درختی است در بهشت که ریشه‌ی آن در خانه‌ی من و شاخ و برگ آن در خانه‌های بهشتیان است. بار دیگر همین سؤال را از آن حضرت کردند، فرمود: درختی است که

رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای علی، در سمت راست عرش منبرها و مائده‌هایی از نور هست، وقتی روز قیامت شود، تو و شیعیانت می‌آیید و آن‌ها بر این منبرها می‌نشینند و مشغول خوردن و آشامیدن می‌شوند، در حالی که مردم دیگر در حال بازخواست شدن هستند.

ابن عباس و امام رضا علیه‌السلام: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: در قیامت فقط ما چهار نفر سواره هستیم: من سوار بر براق که همان «دابّةالله» می‌باشد هستم؛ برادرم صالح سوار بر همان «ناقةالله» است که پی شده بود؛ حمزه سوار بر ناقه‌ی من به نام «العضباء»

امام صادق علیه السلام: از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سؤال شد: یا رسول الله، فاصله شما تا علی در بهشت برین چقدر است؟ فرمود: فاصله‌ای به اندازه‌ی انگشت باز شده ابهام و سبابه! و شاید کمتر! من بر تختی از نور عرش خواهم بود و علی بر

أنس بن مالک: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: وقتی روز قیامت شود، منبری به طول سی مایل برای من نصب می‌گردد؛ در آن موقع منادی از درون عرش ندا می‌دهد: محمّد کجاست؟ و من پاسخ او را می‌دهم؛ به من گفته می‌شود: از منبر بالا برو؛ من

سلمان فارسی: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: وقتی قیامت شود، گنبدی از یاقوت سرخ در سمت راست عرش برای من برپا می‌شود و برای ابراهیم گنبدی از یاقوت سبز در سمت چپ عرش ایجاد می‌گردد و میان این دو گنبد،گنبدی از مروارید سپید برای علی بن أبی