ممسوس فی ذات الله
پیامبر صلیاللهعلیهوآله: به علی علیهالسلام دشنام ندهید، چرا که او در ذات خدا ذوب شده است!
پیامبر صلیاللهعلیهوآله: به علی علیهالسلام دشنام ندهید، چرا که او در ذات خدا ذوب شده است!
رسول خدا صلیاللهعلیهوآله: هر کس به علی علیهالسلام دشنام بدهد، در حقیقت به من دشنام داده و هر شخصی به من دشنام بدهد، قطعاً به خدا دشنام داده است!
زرّ بن حُبَیش: جمعی از اهالی قریش در مسجدالنبی بودند و پشت سر علی بن أبی طالب بدگویی میکردند. رسول خدا صلیاللهعلیهوآله هم در خانه یکی از همسرانش در خواب قیلوله بود. وقتی بدگویی آنان در خانه بازگو شد، آن حضرت از خواب بلند شد و در حالی که لباس
ابوعبدالله جدلی: پیش اُمّ سلمه همسر پیامبر بودم که گفت: در بین شما به رسول خدا دشنام داده میشود؟! پاسخ دادم: پناه بر خدا! اُمّ سلمه گفت: رسول خدا صلیاللهعلیهوآله میفرمود: هر کس به علی دشنام بدهد، قطعاً به من دشنام داده است!
ابوبصیر: امام صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله به دنبال امیرالمؤمنین علیه السلام که در مسجد مقداری شن جمع کرده بود و سرش را روی آن گذاشته و خوابیده بود، رفت. آن حضرت با پا او را تکان دادند و به او فرمودند: ای جنبندهی
محمّد بن حنظلة: به امام صادق علیهالسلام عرض کردم: از بعضی شیعیان و دوستداران شما شنیدم که از پدرتان روایتی را نقل میکردند. امام فرمود: چه روایتی؟ عرض کردم این روایت: «بیشترین وقتی که هر شخصی نسبت به جایگاه ما غبطه میخورد، وقتی است که جانش به گلویش میرسد.» امام
امام صادق علیهالسلام: هر مؤمنی که بمیرد رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیهالسلام با هم بر او وارد میشوند؛ پیامبر بالای سر او و امام علی پایین پایش مینشیند. رسول خدا سرِ مبارک خود را پایین میآورد و به او میفرماید: ای دوستدار خدا، به تو
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله میفرمود: شبی که به معراج رفتم، وارد بهشت شدم و در آنجا نوری را مشاهده کردم؛ به جبرئیل گفتم: این چه نوری بود که دیدم؟ گفت: ای محمّد این نه نور خورشید است و نه نور ماه، بلکه کنیزی از کنیزان
ابوهُریره: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد آیه «یَوْمَ یَفِرُّ المرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ» {روزی که آدمی از برادرش، و از مادرش و پدرش میگریزد} (عبس/36-34) فرمود: کسی که با ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام وارد قیامت شده باشد، از مصادیق آیات فوق استثنا شده
عبد الله بن عُمَر: رسول خدا صلی الله علیه و آله میفرمود: ای مردم، بدانید امیرالمؤمنین علیهالسلام در میان شما همانند ستارهی درخشان در آسمان است و وقتی طلوع کند اطراف خود را روشن میکند. ای مردم، بدانید که من این سخن را به این دلیل به شما گفتم که