پشیمانی

امام رضا علیه‌السلام: در آیه «یا حَسْرَتا‏ عَلى‏ ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ‏»{ای وای بر من از ستم‌ها و کوتاهی‌هایی که در مورد خداوند روا داشتم}(زمر/56)  منظور از «جنب الله»، ولایت علی علیه‌السلام است.

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: در روز قیامت، منکر علی علیه‌السلام را می‌آورند در حالی که کور و لال است و در تاریکی‌های قیامت به خود می‌پیچد و فریاد می‌زند: «یا حَسْرَتا‏ عَلى‏ ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ‏»{ای وای بر من از ستم‌ها و کوتاهی‌هایی که در مورد خداوند روا داشتم}(زمر/56)  و در

زید بن اَرقَم: علی علیه‌السلام مردم را به مسجد فرا خواند و فرمود: دنبال شخصی می گردم که از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنید که می فرمود: «هر کس که من مولای اویم علی مولای اوست، پروردگارا هر کس که با او دوست است دوست بدار و

أصبغ بن نباته: همراه امیرالمؤمنین علیه السلام نماز صبح را خواندیم. مردی که لباس سفر بر تن داشت آمد به سمت ما آمد. علی علیه السلام فرمود: اهل کجایی؟ گفت: شام. فرمود: چه چیزی تو را این جا آورده؟ گفت: حاجتی دارم. فرمود: به من بگو، اگر هم نمی‌گویی من

حکم بن مروان: در دوران خلافت عمر بن خطاب مشکلی به وجود آمد. عمر بالا و پائین می‌پرید و مضطرب و پریشان گشته بود و نمی‌دانست چگونه آن را حل کند. اطرافش را نگاه کرد و گفت: ای مهاجران و انصار، درباره این مشکل چه می‌گویید؟! گفتند: تو امیرمؤمنان و