امام سجاد علیه‌السلام: در روز شورا(1)، علی علیه‌السلام با استناد به آیه «فَإن زَلَلْتُم مِن بَعْدِ ما جاءَتْکُمُ الْبَیِّناتُ فَاعْلَمواْ أنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ»{اگر بعد از آنکه دلایل و نشانه‌های روشن برای شما آمد، لغزیدید نهایتاً بدانید که خدا [در انتقام از شما] توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است.}(بقره/209)، از حقّ
ابن مسعود: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفتم و سلام کردم و گفتم: یا رسول الله، حق را به من نشان بدهید به طوری که واضح باشد و بتوان آن را دید. فرمود: ای پسر مسعود، وارد اتاق شو و ببین چه می‌بینی! وارد اتاق شدم و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام
عایشه: پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه‌السلام فرمود: برای تو همین کافی است که دوستدار تو هنگام مرگ حسرتی نخواهد داشت و در قبرش دچار هراس نخواهد شد و در روز قیامت به وحشت نخواهد افتاد!
ربیعة بن مالک: پیش حذیفة بن یمان رفتم و گفتم: اباعبدالله، مردم درباره علی‌بن‌أبی‌طالب و مناقب او گفت‌وگو می‌کنند اما مردم بصره به آنان می‌گویند شما درباره منزلت این مرد افراط می‌کنید. حدیثی درباره او برایم نقل می‌کنی که آن را برای مردم روایت کنم؟ حذیفه گفت: ای ربیعه، این
امام باقر علیه السّلام: هرکس با علی دشمنی کند وارد دوزخ می‌شود. آن‌گاه خداوند دوازده هزار طوق به گردنش افکنده که بر هر طوق شیطانی است که به صورتش آب دهان انداخته و او را به وحشت و هراس می‌اندازد.
