نور

ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: شبی که به معراج رفتم، وارد بهشت شدم و در آنجا نوری را مشاهده کردم؛ به جبرئیل گفتم: این چه نوری بود که دیدم؟ گفت: ای محمّد این نه نور خورشید است و نه نور ماه، بلکه کنیزی از کنیزان

رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای علی، در سمت راست عرش منبرها و مائده‌هایی از نور هست، وقتی روز قیامت شود، تو و شیعیانت می‌آیید و آن‌ها بر این منبرها می‌نشینند و مشغول خوردن و آشامیدن می‌شوند، در حالی که مردم دیگر در حال بازخواست شدن هستند.

امام صادق علیه السلام: از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سؤال شد: یا رسول الله، فاصله شما تا علی در بهشت برین چقدر است؟ فرمود: فاصله‌ای به اندازه‌ی انگشت باز شده ابهام و سبابه! و شاید کمتر! من بر تختی از نور عرش خواهم بود و علی بر

ابوسعید خدری: پیامبر صلی الله علیه و آله از جبرئیل پرسید: اُمّت من چگونه از پل صراط می‌گذرند؟ جبرئیل نزد خدا رفت و بازگشت و گفت: خدای متعال به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: تو با نور من از صراط می‌گذری و علی بن أبی طالب با نور تو از

رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای علی، وقتی روز قیامت شود تو را سوار بر محملی از نور و در حالی که تاجی با چهار کنگره بر سر داری و روی آن نوشته شده است «لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله»، می‌آورند و کلیدهای

حبیب سیستانی از امام باقر علیه‌السلام نقل می‌کند: ای حبیب، وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله مکه را فتح کرد، در عبادت خدای عزّوجل و ادای شکر در طواف کعبه، خود را به رنج و زحمت انداخت در حالی که علی علیه‌السلام نیز همراه او بود. وقتی شب

امام باقر علیه‌السلام: تعداد امامان پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله به تعداد نقبای بنی‌اسرائیل است و نقبا دوازده تن بودند. کسی که آنها را دوست داشته باشد پیروز است و هر کس با آنان دشمنی کند هلاک می‌شود. پدرم از پدرانش از رسول خدا روایت کرده‌اند:

‌امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَالَّذینَ آمَنواْ بِهِ وَ عَزَّروهُ وَ نَصَروهُ وَ اتَّبَعواْ النّورَ الَّذی أُنزِلَ مَعَه»{کسانی که به او ایمان آوردند و بزرگش داشتند و یاریش کردند و نوری را که با او نازل شده است پیروی کردند}(اعراف/152) فرمود: منظور از «نور»در این آیه، علی علیه‌السلام است.