امام باقر علیه‌السلام: منظور از آیه «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّروا وَ ما یزیدُهُمْ إلاّ نُفوراً»{ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند، ولی فقط نفرتشان را بیشتر می‌کند}(اسراء/41) این است که: ما علی علیه‌السلام را در هر آیه‌ای یاد کردیم اما از پذیرش
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرواْ وَ ما یَزیدُهُمْ إلّا نُفورًا»{ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند! ولی فقط نفرتشان بیشتر می‌شود.}(أسراء/41) فرمود: منظور آیه این است که علی علیه السلام را در قرآن یاد کردیم و علی علیه‌السلام
امام باقر علیه‌السلام: منظور از «حسنه» [در قرآن]، ولایت علی علیه‌السلام و محبت اوست و منظور از «سیّئه» [در قرآن]، دشمنی با او و نفرت از او است، و خدا با وجود دشمنی و نفرت از او، هیچ عملی را از انسان نمی‌پذیرد. منظور از آیه «وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً
مسعدة بن صدقه: به امام صادق علیه‌السلام گفته شد: مردم نقل می‌کنند که علی علیه‌السلام بر منبر کوفه این‌گونه فرموده است: «ای مردم، شما را دعوت می‌کنند به من دشنام دهید، در این زمان به من دشنام دهید؛ و بعد از آن به اعالم بیزاری از من دعوت می‌شوید، در
امام باقر علیه‌السلام: وقتی به عباس -عموی پیامبر- دستور داده شد که درِ خانه‌اش را که به مسجدالنبی باز می‌شد ببندد، در حالی که علی علیه‌السلام اجازه داشت درِ خانه‌اش به مسجدالنبی باز بماند، به همراه جمعی از خاندان پیامبر، پیش پیامبر آمدند و گفتند: ای پیامبر خدا، چرا علی(ع)
انس بن مالک: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم و جمعی از یارانش حضور داشتند. عرض کردند: یا رسول الله، ما شما را بیشتر از فرزندان و خودمان دوست می‌داریم. سپس علی علیه السّلام وارد شد و پیامبر فرمود: یا أباالحسن، نزد من بیا. کسی که
رسول خدا(ص): هرکس گمان برد که به من و آنچه آورده‌ام ایمان آورده و در همان حال از علی نفرت داشته باشد، او دروغگوست و مؤمن نیست.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه محبت خالصانه من در قلب او باشد و اگر محبت خالصانه من در قلب کسی جای گرفت، محبّت خالصانه علی نیز به قلبش راه می‌یابد. ای علی، دروغ می‌گوید آنکه گمان کرده مرا دوست می‌دارد ولی از
پیامبر صلی الله علیه و آله در حالی که به علی علیه السّلام نگاه کرد، فرمود: دروغ می‌گوید آنکه مدعی می‌شود مرا دوست می‌دارد ولی از این نفرت دارد.
یعلی بن مُرّه آورده است که در محضر پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته بوده که علی بن أبی طالب علیه السّلام وارد شد. پیامبر فرمود: دروغ می‌گوید آنکه گمان می‌برد ولایت مرا پذیرفته و دوستم می‌دارد در حالی که با «این» دشمنی ورزیده، از او نفرت داشته باشد.
