ابن عباس: منظور از آیه «إنَّ الْإنسانَ لَفی خُسْرٍ»{بی‌شک انسان در زیان‌کاری بزرگی است}(عصر/2) ابوجهل است. و منظور از آیه «إلّا الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ»{جز کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند}(عصر/3) علی علیه‌السلام و سلمان هستند. و منظور از «اولین پیشگامان» در آیه «وَ السّابِقونَ الْأوَّلونَ
ابن عباس: جمعی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پرسیدند که آیه «وَعَدَ اللّهُ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ مِنْهُم مَغْفِرَةً وَ أجْرًا عَظیماً»{خدا به کسانی از آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، آمرزش و پاداش بزرگی وعده داده است.}(فتح/29) درباره چه کسی نازل شده است؟ ایشان فرمود: وقتی روز
سُلَیم بن قیس: مهاجرین و انصار در حال گفت‌وگو و فخرفروشی به مناقب و فضایل خود بودند که علی علیه‌السلام، به طلحه فرمود: ای طلحه، زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله استخوان کتف(1) طلب کرد تا در آن چیزی نوشته شود که امّت، بعد از او دچار گمراهی و اختلاف نشوند
ابوذر غفاری: سیدم محمد صلی الله علیه و آله را دیدم که شبی به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وقتی فردا شد به سوی کوه‌های بقیع برو و در جای بلندی از زمین بایست، وقتی خورشید تابید به آن سلام کن. خدای تعالی به او امر کرده که به خاطر آن‌چه
